Hunebedhoppen (Rolde)

Vijf maanden geleden alweer begonnen we in Borger met de eerste etappe van hunebedhoppen, het plan om langs alle Nederlandse hunebedden te rennen. Inmiddels is het dus de hoogste tijd voor de tweede etappe en de keuze valt op het rondje rondom Rolde. Helaas is Robert dit keer verhinderd, maar ik hoef gelukkig niet alleen op pad. Vandaag zijn we met maar liefst zeven lopers. Dat hunebedhoppen gaat nog eens heel groot worden!

Hunebedhoppen

Hoe ziet ons project hunebedhoppen eruit? We hebben de Nederlandse hunebedden verdeeld in zeven regio’s: Norg, Zuidlaren, Rolde, Borger, Odoorn, Emmen en Diever. Per regio hebben we een route gemaakt langs die hunebedden en soms ook langs andere bijzondere of historische locaties. Bovendien gaan de routes zo veel mogelijk door de natuur.

Hunebedhoppen in zeven etappes.

5 + 2 = 7

Vandaag starten we om twaalf uur in Rolde met vijf lopers: Bas, Johan, Erik, Wouter en ik. Voor Aad en Jan is de starttijd net te vroeg, dus zij sluiten twee uur later aan in Gasteren. Vervolgens rennen we ongeveer twaalf kilometer op volle sterkte naar Rolde, waar deze etappe voor de vijf eindigt. Aad en Jan vervolgen de route en rennen terug naar Gasteren.

We zijn aangekomen in Rolde.

Nico, Bas, Johan, Wouter en Erik.

Startlocatie

In Rolde arriveren we alle vijf ongeveer op hetzelfde moment. Bovendien zijn we ruim op tijd en lopen op ons gemak naar de startlocatie: de hunebedden D17 en D18. Twee vrij grote hunebedden vlak bij elkaar, goed bereikbaar, vlak achter de fraaie middeleeuwse kerk van Rolde.
Hunebed D17 maakt een wat rommelige indruk. Van de acht dekstenen staat er nog maar één overeind en de rest ligt er maar wat bij. Z’n broertje D18 echter is netjes en compleet, eigenlijk zoals je verwacht dat een hunebed eruit ziet.

Hunebed D17 (Rolde).

Hunebed D18 (Rolde).

Spoorweghistorie

Vanuit Rolde rennen we zo’n vijf kilometer in een rechte lijn naar Eext. Die rechte lijn is geen toeval: hier lag vroeger de spoorlijn Stadskanaal – Assen. Treinen rijden er al lang niet meer, maar het oude tracé is nog steeds overduidelijk te herkennen in het landschap. Op de kruising met de Koelandsdijk liggen de rails zelfs nog in het asfalt!
Ook op andere manieren leeft hier de spoorweghistorie nog. Niet alleen heet dit onverharde pad nu Wandelspoor, ook de voetgangerstunnel onder de N33, de informatieborden met uitleg over de voormalige spoorlijn en de oude rijtuigen op Camping de Schaopvolte herinneren aan de treingeschiedenis.
Bovendien staat hier het voormalige stationsgebouw van Eext, dat net als het stationsgebouw van Rolde bewaard is gebleven. Verderop is nog een overweg gereconstrueerd.

Over het tracé van de voormalige spoorlijn.

De rails liggen nog in het asfalt (foto: Aad).

De voetgangerstunnel onder de N33.

Informatiebord met uitleg over de voormalige spoorlijn.

Oude rijtuigen op Camping de Schaopvolte.

De gereconstrueerde overweg.

Boorgaten

Inmiddels zijn we ook aanbeland bij hunebed D14. Met zijn lengte van 18 meter is dit een van de grotere hunebedden van Nederland. Bovendien is het nog redelijk compleet en intact: zes dekstenen rusten op de draagstenen, van de twee (misschien zelfs drie) ontbrekende liggen nog een paar brokstukken in het graf. Deze hebben boorgaten voor het buskruit, waarmee ze in vroeger tijden zijn gespleten.

Hunebed D14 (Eext).

Buitenbeentje

Over de Stationsstraat rennen we door naar hunebed D13 en dat is in Nederland een buitenbeentje. Dit hunebed is namelijk niet alleen uniek vanwege het feit dat het nog in de oorspronkelijke dekheuvel ligt, maar ook omdat het hunebed alleen te betreden is via een trap aan bovenkant. We klimmen even op de dekheuvel om dit bijzondere hunebed van dichtbij te bekijken.

We beklimmen de dekheuvel.

Hunebed D13 (Eext).

Lastig te bereiken

Langs de voetbalvelden van VV Eext gaan we op weg naar het lastig te bereiken hunebed D12. Dit hunebed ligt namelijk in het veld. Om erbij te komen moeten we over een akker en door het hoge gras. Maar het is de moeite waard, want deze locatie levert prachtige plaatjes op.

Over een akker.

Prachtig plaatje.

Hunebed D12 (Eext).

Onderduikershol

Vervolgens rennen we over de MTB-verbindingsroute tussen Gieten en Anloo naar de volgende historische locatie: het verzetsmonument bij het onderduikershol in Anloo, waar verzetsmensen zich in de Tweede Wereldoorlog verborgen hielden.
In 1944 ontdekten de nazi’s het hol bij toeval en vernietigden de schuilplaats. Drie van de acht bewoners werden opgepakt en enkele dagen later gefusilleerd in Westerbork. Een maand voor de bevrijding werden hier nog eens tien verzetsstrijders geëxecuteerd. De dertien zwerfkeien op de plaats van het hol symboliseren deze dertien verzetsmensen.
Op de website van de vereniging Historisch Anloo kun je nog véél meer info vinden over dit onderduikershol. Zeer interessant om te lezen.

We zijn aangekomen bij het verzetsmonument in Anloo.

Hier lag ooit het onderduikershol K18.

De dertien zwerfkeien symboliseren de dertien geëxecuteerde verzetsmensen.

Van het onderduikershol is vrijwel niks meer te zien.

Pinetum

Wij gaan op weg naar het volgende hunebed op de route: hunebed D11. Dit hunebed ligt midden in de boswachterij Anloo en in de directe omgeving liggen meerdere grafheuvels uit de ijzertijd.
Verder nemen we – niet helemaal volgens de beoogde route 😉 – ook nog even een kijkje in het nabijgelegen Pinetum Ter Borgh, een fraaie naaldbomentuin met ongeveer 500 uitheemse en gekweekte coniferen. Daarna lopen we door het stroomgebied van het Anloërdiepje en treffen maar liefst drie kleine bruggetjes op onze route.

Hunebed D11 (Anloo).

Bruggetjes.

Gasteren

Via het Oosteinde lopen we naar Gasteren, waar we Aad en Jan treffen. Nu is de groep hunebedhoppers pas écht compleet. Via de Schipborgerweg betreden we het prachtige natuurgebied de Gasterse Duinen. Niet zonder reden, want hier ligt hunebed D10. Dat is eigenlijk een klein, incompleet en lelijk hunebed, maar de welluidende bijnaam De Kut van de Duivel (dit verzin ik niet) maakt natuurlijk een hoop goed.

Hunebed D10 (Gasteren).

Loon

We vervolgen onze route door de Gasterse Duinen en gaan op weg naar Oudemolen, waar we een stuk over een vlonderpad meepikken. Via Taarlo bereiken we vier kilometer verderop hunebed D15. Dit hunebed is relatief compleet bewaard gebleven. Er mist slechts één deksteen en enkele kransstenen. Een ander leuk weetje: dit is het enige Nederland hunebed dat zichtbaar is vanuit de trein. 🙂

Over het vlonderpad bij Oudemolen.

Een prachtige omgeving.

Hunebed D15 (Loon).

Balloo

We rennen door het dorpje Loon en slaan op de Loonerweg rechtsaf een zandpad in. Iets verderop ligt ons laatste hunebed van vandaag: D16. Een groot hunebed dat eveneens redelijk goed bewaard is gebleven. Het ligt bovendien op een mooie plek.

Hunebed D16 (Balloo).

Terug in Rolde

Nog een kleine drie kilometer en dan zien we de kerk van Rolde opdoemen. We zijn weer terug op de plek waar we begonnen: de twee hunebedden in Rolde. We maken nog even een groepsfotootje en nemen dan afscheid van Aad en Jan, die nog zo’n 17 kilometer voor de boeg hebben.

De kerk van Rolde.

Groepsfotootje.

Genoten

Wat een prachtige route was dit! Daar zijn alle aanwezigen het wel over eens. Niet alleen tikten we negen hunebedden af, maar we kregen spoorweghistorie, oorlogsgeschiedenis en een coniferentuin op de koop toe. En niet te vergeten hebben we gelopen op allerlei fraaie paadjes waar je normaal niet zo gauw komt. We hebben genoten!

Overzicht van etappe 2.

Zelf proberen?

Wil je (een deel van) deze etappe zelf ook eens proberen? Op Afstandmeten.nl kun je onze route vinden: Hunebedhoppen Rolde (etappe 2). Veel plezier!