De zevende en laatste etappe van het project hunebedhoppen brengt ons naar Diever, waar we de resterende drie hunebedden van dit plan aftikken. Ook bezoeken we een onderduikershol en de restanten van een nazi-vliegveld in Havelte.
De organisatoren van de Devil’s Trail hebben dit jaar iets nieuws bedacht: een Night Trail: een trailrun in het donker. Op Schiermonnikoog, aan de vooravond van de reguliere Devil’s Trail. Dat klinkt eilandlopers als muziek in de oren.
Etappe zes van hunebedhoppen brengt ons naar Odoorn. Omdat één groot rondje langs de negen hunebedden in de omgeving te lang is, knippen we de etappe op in twee delen: een rondje Odoorn en een rondje Noord-Sleen.
Natuurlijk doe ik weer aan met RUNFORESTRUN in Gasselte. De omgeving van ‘t Gasselterveld ken ik goed, maar meestal leer ik bij deze trailrun toch weer nieuwe paadjes kennen. Dit keer is de route zelfs behoorlijk op de schop gegaan.
Uitwaaien op Ameland is altijd een goed idee. En waaien doet het tijdens het weekend van de Vuurtorentrail. Daar loop ik op zondag de ultra-afstand: een rondje van Hollum naar het Oerd en weer terug, in totaal zo’n zestig kilometer.
Met het hunebedhoppen zijn we inmiddels aanbeland bij etappe vijf. Dat wordt zowaar een stadseditie. In en om Emmen liggen namelijk tien hunebedden. Ook bezoeken we onderweg twee oorlogsmonumenten.
Aanvankelijk wilde ik de Mensinge Marathon op gewone wegschoenen lopen. Omdat het zaterdagavond echter flink heeft geregend, neem ik toch maar mijn trailschoenen mee. Dat blijkt de juiste keuze.
Enkele keren per jaar organiseert Steenbok Sport een trailruntraining in het heuvelachtige Teutoburgerwoud. Op minder dan twee uur rijden van Groningen biedt dit gebied uitdagende routes mét hoogtemeters.
