De zevende en laatste etappe van het project hunebedhoppen brengt ons naar Diever, waar we de resterende drie hunebedden van dit plan aftikken. Ook bezoeken we een onderduikershol en de restanten van een nazi-vliegveld in Havelte.
De Indian Summer Ultra is weer zo’n loop die er bij mij steeds bij inschiet. Tot dit jaar dan. In januari schrijf ik me al in. Wel voor de kortste afstand van 50 kilometer, omdat ik dan uiteraard nog niet weet hoe ik de RUN Winschoten ga verwerken.
Sinds vorige maand organiseren de MDlopers (MD staat voor Mooi Drenthe) ongeveer elke maand een kleinschalige marathon. Na de aftrap van dit circuit in Hoogeveen is de tweede MD-marathon in Assen: de Charley Kloosterveen Marathon.
Aanvankelijk zijn de weersverwachtingen voor de Midzomeravondmarathon niet gunstig: een regenachtige dag met onweer. Gelukkig komt ‘s ochtends het verlossende woord: tijdens de marathon is het droog en onweer blijft uit.
Etappe zes van hunebedhoppen brengt ons naar Odoorn. Omdat één groot rondje langs de negen hunebedden in de omgeving te lang is, knippen we de etappe op in twee delen: een rondje Odoorn en een rondje Noord-Sleen.
Natuurlijk doe ik weer aan met RUNFORESTRUN in Gasselte. De omgeving van ‘t Gasselterveld ken ik goed, maar meestal leer ik bij deze trailrun toch weer nieuwe paadjes kennen. Dit keer is de route zelfs behoorlijk op de schop gegaan.
Met het hunebedhoppen zijn we inmiddels aanbeland bij etappe vijf. Dat wordt zowaar een stadseditie. In en om Emmen liggen namelijk tien hunebedden. Ook bezoeken we onderweg twee oorlogsmonumenten.
Aanvankelijk wilde ik de Mensinge Marathon op gewone wegschoenen lopen. Omdat het zaterdagavond echter flink heeft geregend, neem ik toch maar mijn trailschoenen mee. Dat blijkt de juiste keuze.
