“Zin en tijd om zondagochtend mee te gaan naar het Bargerveen?”, vraagt Edgar vrijdag. Hij loopt daar de virtuele Wintertrail Bargerveen. “Dat klinkt wel goed”, antwoord ik. En dus rijden we naar Zuid-Drenthe, tegen de grens met Duitsland.
Vorig jaar was de duivelse dubbel een doorslaand succes. Begin februari schreven we ons dus weer in voor de Devil’s Trail op Schiermonnikoog. Toen wisten we nog niet dat de coronacrisis roet in het eten zou gooien.
Na drie afgelaste edities kan RUNFORESTRUN weer los. In Odoorn, waar vorig jaar de eerste Hondsrug-editie plaatsvond. Uiteraard zijn door corona veel dingen anders. Zo is de complete startprocedure aangepast.
De derde Alleenentochsamen Marathon loop ik stiekem niet alleen. Samen met Robert Jan en Bob ren ik de langste route van RUNFORESTRUN Gasselterveld. Dat evenement kan dit jaar niet doorgaan, maar zo zijn we er toch een beetje bij.
Kill the Hill kan dit jaar helaas niet doorgaan en dus kiest de organisatie voor een virtuele editie. Iedereen die minimaal 200 hoogtemeters in één activiteit maakt, verdient een medaille en een certificaat.
Nederland zit grotendeels op slot. Voorlopig geen georganiseerde loopjes. Gelukkig mogen we nog wel op eigen houtje naar buiten en dus ren ik samen met Lút de MST NS GrAs Trail. De wat? De stationstrail van Groningen naar Assen.
Vorig jaar vond ik de Bosmarathon & Minder in Assen zeer geslaagd: een afwisselend parcours door het Asserbos en een gezellig sfeertje rond de atletiekbaan. Niet gek dus dat ik hem voor 2020 weer in de agenda heb gezet.
De organisatoren van de Devil’s Trail hebben dit jaar iets nieuws bedacht: een Night Trail: een trailrun in het donker. Op Schiermonnikoog, aan de vooravond van de reguliere Devil’s Trail. Dat klinkt eilandlopers als muziek in de oren.
