De derde Alleenentochsamen Marathon loop ik stiekem niet alleen. Samen met Robert Jan en Bob ren ik de langste route van RUNFORESTRUN Gasselterveld. Dat evenement kan dit jaar niet doorgaan, maar zo zijn we er toch een beetje bij.
Kill the Hill kan dit jaar helaas niet doorgaan en dus kiest de organisatie voor een virtuele editie. Iedereen die minimaal 200 hoogtemeters in één activiteit maakt, verdient een medaille en een certificaat.
Vorig jaar vond ik de Bosmarathon & Minder in Assen zeer geslaagd: een afwisselend parcours door het Asserbos en een gezellig sfeertje rond de atletiekbaan. Niet gek dus dat ik hem voor 2020 weer in de agenda heb gezet.
De organisatoren van de Devil’s Trail hebben dit jaar iets nieuws bedacht: een Night Trail: een trailrun in het donker. Op Schiermonnikoog, aan de vooravond van de reguliere Devil’s Trail. Dat klinkt eilandlopers als muziek in de oren.
De Indian Summer Ultra is weer zo’n loop die er bij mij steeds bij inschiet. Tot dit jaar dan. In januari schrijf ik me al in. Wel voor de kortste afstand van 50 kilometer, omdat ik dan uiteraard nog niet weet hoe ik de RUN Winschoten ga verwerken.
In de zomervakantie gaan we naar Ameland en natuurlijk ga ik daar hardlopen. Heel toepasselijk schaf ik in de supermarkt in Ballum drie paar Amelandsokken aan. Die komen me mooi van pas tijdens mijn drie tochtjes over het eiland.
Natuurlijk doe ik weer aan met RUNFORESTRUN in Gasselte. De omgeving van ‘t Gasselterveld ken ik goed, maar meestal leer ik bij deze trailrun toch weer nieuwe paadjes kennen. Dit keer is de route zelfs behoorlijk op de schop gegaan.
Uitwaaien op Ameland is altijd een goed idee. En waaien doet het tijdens het weekend van de Vuurtorentrail. Daar loop ik op zondag de ultra-afstand: een rondje van Hollum naar het Oerd en weer terug, in totaal zo’n zestig kilometer.
