Op het tandvlees

Een week voor de TT Assen wordt op het circuit van Drenthe de TT-Run georganiseerd. De grote aantrekkingskracht van het evenement is natuurlijk de unieke locatie: het heilige asfalt. Zo vaak krijg je immers niet de kans om hier te lopen. Bij de inschrijving kan gekozen worden tussen één en vijf laps: rondjes van 4,5 kilometer.

Toch maar vier rondjes

Samen met Hans rij ik zaterdagmiddag naar Assen en parkeer de auto naast het circuit. We kleden ons om bij de auto, want straks op het binnenterrein zijn daar weinig mogelijkheden voor. We treffen onder meer Robert, die vier rondjes loopt. Net als Alexander, die voor het eerst meer dan 15 kilometer loopt. Ter plekke switchen Hans en ik ook naar die afstand, hoewel ons startnummer anders doet vermoeden, want wij hadden ons eigenlijk ingeschreven voor de three laps.

Warming-up

Op het circuit doen we een rustige warming-up. Daarna is het tijd voor de massastart, waarbij uiteraard de startlichten boven de baan worden gebruikt. Langs het circuit heeft de organisatie voor vermaak gezorgd in de vorm van diverse optredens. Er zijn diskjockeys, Nederlandstalige zangers, een dansgroep en een motor-stuntteam.

Sportdrank

Het eerste rondje doe ik rustig aan, want het is best warm. Ik loop rond de 5:40 min/km. Halverwege de tweede ronde versnel ik een beetje en loop ik net onder de 5:30 min/km. Ik passeer Hans en Robert, die nog voor mij liepen. Dit tempo kan ik redelijk goed vasthouden tot de finish, hoewel het vierde rondje op het tandvlees gaat. Gelukkig begint het tijdens mijn derde ronde licht begint te spetteren en koelt het een beetje af. Afkoelen doe ik verder door bekertjes water over m’n hoofd te gooien. Eén keer vergis ik me en gooi een beker sportdrank in m’n gezicht. Bah.

Afzien op het circuit.

Toch geen vier rondjes?

Op de streep zit ik er behoorlijk doorheen. De tijd van mijn vierde rondje wordt niet geregistreerd, want kennelijk staat mijn chip ingesteld op maximaal drie rondjes. Dat instellen lijkt me meer werk dan van iedereen gewoon z’n doorkomsten te registeren, maar er zal over nagedacht zijn. Ik klok zelf 1h:39m:36s.

Op de streep zit ik er behoorlijk doorheen.

Hamburger

Met een medaille om m’n nek en een flesje sportdrank in m’n hand wandel ik rustig van de baan af en wacht op Hans, Robert en Alexander. Als de groep compleet is, lopen we richting de uitgang. Maar niet voordat we een welverdiend broodje hamburger speciaal hebben gehad.