Strandpaaltje
In 2015 bezocht ik Texel voor het eerst bij de TexelTrail. Sindsdien was ik nog zes keer op Texel, maar een tweede deelname aan de eilandtrail zat daar niet bij. Na een gedwongen coronapauze wordt dat nu dus wel de hoogste tijd.
Naar Texel
Samen met Bas rij ik zaterdagmorgen naar Marum, waar Arnold ons al opwacht met koffie en appeltaart! Na dit smakelijke intermezzo rijden we naar Den Helder. We parkeren de auto zo’n beetje naast de vertrekhal en zijn mooi op tijd. Het is rustig op de boot en in de pendelbus, die ons naar vakantiepark De Krim in De Cocksdorp brengt. In Restaurant De Waddenhoeve ontvangen we ons startnummer en kunnen we ons rustig omkleden. Qua weer treffen we het: het is droog en nagenoeg windstil.
Gearriveerd in Den Helder.
Op de boot.
Op het eiland staan pendelbussen klaar.
Restaurant De Waddenhoeve.
Valse start
Om 11 uur is de start van de marathon. Zo’n veertig deelnemers verzamelen zich bij de startboog en luisteren naar de briefing van de speaker. Hij vertelt echter niet welke kant we op moeten en er staat ook geen pijl. Het gevolg laat zich raden: na tien meter slaat het hele deelnemersveld linksaf, terwijl we rechtsaf hadden gemoeten. Omkeren dus. Gelukkig kan iedereen wel lachen om deze valse start.
Startselfie.
Daar gaan we… de verkeerde kant op.
Omkeren dus.
Iedereen kan er wel om lachen.
Naar de vuurtoren
Over smalle paadjes verlaten we het vakantiepark en rennen naar de Eierlandse Duinen. Een prachtig deel van het eiland. We slingeren om de duinvennen heen en lopen in de richting van de vuurtoren.
Smalle paadjes.
Door de Eierlandse Duinen.
Op weg naar de vuurtoren.
Het strand op
Bij paviljoen Kaap Noord gaan we het strand op. Aan deze kant van het eiland is het strand behoorlijk hard. Hier valt dus prima te lopen. We ronden de noordpunt van het eiland en rennen in totaal zo’n vijf kilometer over het strand.
De strandopgang bij Kaap Noord.
Hard strand.
Langs de vuurtoren.
We rennen zo’n vijf kilometer over het strand.
Verzorgingspost
Bij paal 28 verlaten we het strand en kunnen we even bijtanken bij de verzorgingspost. We hebben nu ruim 13 kilometer in de benen.
De verzorgingspost.
De Slufter deel 1
Over de Stuifdijk maken we een rondje aan de noordkant van natuurgebied De Slufter. Na drie kilometer beklimmen we een hoge duin en hebben daar fraai uitzicht over de Sluftergeul. Over het strand rennen we drie kilometer terug en verlaten het strand wederom bij paal 28. Even weer een korte stop bij de verzorgingspost.
We gaan de Stuifdijk op.
Een fraai pad achter de duinen.
Uitkijken over De Slufter.
Over het strand weer terug.
Fietspad
Over de fietspaden langs de Krimweg en de Zanddijk lopen we een enkele kilometers in zuidelijke richting.
Over het fietspad.
De Slufter deel 2
Bij uitkijkpunt Diepe Gat steken we de duinen over en hebben weer fraai uitzicht over De Slufter. Over een glibberig pad lopen we langs het natuurgebied. Zo’n twee kilometer verderop steken we bij de Sluftertrap de duinen weer over. Daar kunnen we weer even eten en drinken bij de verzorgingspost.
We steken de duinen over.
Uitkijkpunt Diepe Gat.
Langs De Slufter.
De Sluftertrap.
De Muy
We laten De Slufter voorlopig achter ons en lopen naar natuurgebied De Muy. Ook een prachtig stuk van Texel, waar onder meer een kudde Galloways rondloopt. We slingeren over duinpaden en modderige stukjes. Langs de Buiten Muy rennen we weer terug in noordelijke richting.
We laten De Slufter achter ons.
Galloways.
Natuurgebied De Muy.
Hier en daar is het modderig.
Stepping stones.
Langs de Buiten Muy.
Strand
Voor de derde keer gaan we het strand op. Dit keer slechts voor zo’n anderhalve kilometer, want dan zijn we voor de derde keer aangekomen bij De Slufter.
We klauteren een hoge duin over.
Voor de derde keer over het strand.
De Slufter deel 3
Langs de Sluftergeul lopen we terug naar de Sluftertrap. Het natuurgebied loopt inmiddels langzaam vol en dat betekent kletspoten!
We zijn weer terug bij De Slufter.
De Slufter stroomt langzaam vol.
Kletspoten!
Slotfase
Vanaf de Sluftertrap is het nog vijf kilometer naar de finish. Over de Zanddijk lopen we terug naar De Cocksdorp en maken daar nog een rondje om de golfbaan. Na iets meer dan 4 uur en 40 minuten kom ik over de streep. Moe, maar voldaan, want het was een schitterende tocht. Als aandenken ontvangen we geen medaille, maar een grappig strandpaaltje. Erg origineel!
Over het fietspad terug naar De Cocksdorp.
Rondje om de golfbaan.
Texel bedankt!
Na een warme douche pakken we de pendelbus terug naar de boot. Van hardlopen krijg je honger. Gelukkig serveert de TESO overheerlijke erwtensoep! Een lekkere bekroning op een prachtige dag Texel. Sowieso hadden we erg veel geluk met het weer, maar ook Texel lag er prachtig bij. Texel bedankt en tot de volgende keer!
Overheerlijke erwtensoep op de boot terug.
Texel, bedankt!
Mooi verslag van weer een topdag op een waddeneiland. Kijk weer uit naar de volgende!