Finishersnert
Hardlopen op mijn verjaardag beviel vorig jaar uitstekend. Achteraf vond ik de verjaardagstrail van RUNFORESTRUN in Anloo zelfs het mooiste loopje van het kalenderjaar. De verwachtingen voor de Groene 4 Mijl zijn dus hooggespannen. Zeker omdat daags voor de loop een viezeschoenengarantie wordt afgegeven. Bovendien wacht na de streep een kop warme snert als beloning. Een mooi vooruitzicht.
Uitverkocht
De Groene 4 Mijl is een initiatief van Raimond en Nelleke, die ook de KardingeRun organiseren. Ze zijn door Natuurmonumenten benaderd om de hardloop- en wandelroutes in natuurgebied De Onlanden met een evenement te promoten. Aanvankelijk hoopt het duo op tussen de zes- en achthonderd inschrijvingen, maar uiteindelijk staan er maar liefst 1250 deelnemers aan de start. Het maximale aantal en dus is deze eerste editie van de Groene 4 Mijl meteen uitverkocht. Dat is ook goed nieuws voor Natuurmonumenten, want van iedere inschrijving gaat één euro naar het groene doel: de aanschaf van een kudde Exmoorpony’s voor De Onlanden.
De Onlanderij
Aan het begin van de middag fiets ik naar de start bij ontmoetingsplek De Onlanderij in Eelderwolde en haal m’n startnummer op. Ik doe vandaag mee aan de trailrun van bijna 19 kilometer. Buiten staat de snert inmiddels te pruttelen op het vuur, terwijl in de naastgelegen stal een flink aantal deelnemers wacht tot ze van start kunnen. De deelnemers aan de kortste hardloopafstand zijn inmiddels onderweg, maar de andere onderdelen zijn nog niet begonnen.
De Onlanderij.
Grote pannen snert.
Een stal als verzamelpunt.
Button
Omkleden gebeurt ook in de stal, in de met hekwerk en strobalen geïmproviseerde kleedkamers. Past helemaal in de setting. In de envelop met startnummer zit nog een kleine attentie vanwege mijn verjaardag: een button met de tekst ‘Happy birthday to me!’. Uiteraard speld ik die op, wat me onderweg diverse felicitaties van medelopers oplevert. Mijn sporttas lever ik in bij de strobalie, de eveneens uit stro opgebouwde garderobe.
De kleedkamer.
Verjaardagsbutton.
De garderobe.
Bekenden
In de stal tref ik eerst Peter, die zijn 4 Mijl er alweer op heeft zitten. Qua modderigheid valt het parcours wel mee, zegt hij, maar het laatste stuk is zwaar en doet de viezeschoenengarantie zijn werk. Even later zie ik ook Bas. Hij is ook klaar met zijn rondje door De Onlanden en ook hij vond vooral het laatste stuk erg lastig. Nog even een kijkje dus bij de binnenkomers, die inderdaad glibberend hun medaille tegemoet rennen.
Peter met zijn medaille.
Bas is zelfs alweer omgekleed.
Het laatste modderige stuk voor de streep.
Naar de start
Tijd om naar de start te gaan. Twee dames van Fitclub Rodenburg uit Leek verzorgen op een platte kar de groepswarming-up. Het vak met lopers doet enthousiast mee, waarna een beheerder van Natuurmonumenten nog wat laatste instructies geeft. De speaker tenslotte heeft nog de felicitaties voor een jarige met startnummer 112. Bedankt!
De warming-up.
Het vak met lopers doet enthousiast mee.
Klaar voor de start.
Drassig
Hardlopen dan maar. Op het eerste deel van de Zanddijk proberen veel lopers de viezeschoenengarantie zo lang mogelijk uit te stellen door het fietspad te nemen, maar als we na zo’n twee kilometer het drassige grasland in worden gestuurd, is er geen houden meer aan. Kletspoten! Over de verharde Woudrustlaan rennen we naar de onverharde Wolddijk en de Nieuwe Dijk. Een zwaar stuk over het gras van zo’n twee kilometer.
De Zanddijk.
En dan het gras op.
De Wolddijk.
De Nieuwe Dijk.
Boerenerf
Via de Zuiderdijk en de Drentsedijk is de ondergrond weer zo’n twee kilometer verhard en belanden we op een boerenerf aan de rand van Eelde. De koeien in de stal kijken vreemd op van de sliert hardlopers op hun terrein.
Keerpunt
De boerderij is een keerpunt in het rondje. Vanaf hier lopen we in noordelijke richting weer terug naar de Madijk. Dit stuk van het parcours is onverhard en het wordt steeds modderiger naarmate we dichter bij De Onlanderij komen.
Modderpoel
Peter en Bas hadden het al aangekondigd: het laatste stuk tot De Onlanderij is zwaar. De regen van de afgelopen dagen heeft het pad omgetoverd tot een langwerpige modderpoel en het is zoeken naar het juiste spoor. Hier en daar zak je tot je enkels weg in de modder en is het uitkijken dat je schoenen niet in de braggel achterblijven.
Het laatste stuk tot De Onlanderij.
Viezeschoenengarantie.
4 Mijl-rondje
Na de doorkomst bij De Onlanderij maken ook wij nog het 4 Mijl-rondje. Op de Zanddijk slaan we na een kilometer linksaf op de Drentsedijk en lopen via de Noorddijk terug naar de Madijk. De eerste drie kilometers van dit rondje zijn verhard, maar op de Madijk krijgen we het modderige gedeelte dus nog een keer voor de kiezen. Mooi!
De finish
Na zo’n uur en drie kwartier passeer ik de streep en ontvang mijn medaille. De speaker heeft nog wel een aantal vragen voor deze jarige job met zijn button. Waarom ik uitgerekend op mijn verjaardag aan zoiets meedoe? Omdat het tof is natuurlijk. En wat ik ervan vond? Ik heb genoten van deze twee rondjes door De Onlanden. En ga ik nog taart happen met de familie? Ja, wie weet, maar eerst gaat deze bikkel snert eten!
Binnen!
Snert!
Want voor iedere deelnemer staat zoals gezegd een bakje finishersnert klaar. Biologische snert nog wel en dat betekent vast dat het extra lekker is. Inderdaad, het smaakt prima! Jammer van dat kleine bakje, ik lust nog wel wat. Nog even droge sokken en schoenen aan en dan weer op de fiets naar huis. Het was een mooie middag in De Onlanden. Groningen heeft er een leuk hardloopevenement bij!
Aftermovie
Er is ook een aftermovie verschenen van deze editie van de Groene 4 Mijl:
