Vijftig
Deze maand bestaat het Lauwersmeer vijftig jaar. De Provincie Groningen en de Stichting 40 Mijl vieren die mijlpaal met een marathon. Vanuit Lauwersoog loopt het parcours om en door Nationaal Park Lauwersmeer. Zelf vier ik ook een mijlpaal, want ik loop vandaag mijn vijftigste marathon. Dat doel had ik niet in gedachten toen ik zo’n vijf jaar geleden mijn marathondebuut maakte, maar marathonlopen is nogal verslavend.
Het Booze Wijf
Ook Sybren, Lút en Ineke lopen vandaag de marathon en we gaan gezellig carpoolen. Rond 9 uur pik ik ze op in Groningen en drie kwartier arriveren we in Lauwersoog. We parkeren de auto in de buurt van startlocatie restaurant Het Booze Wijf en halen ons startnummer op. We zijn ruim op tijd en nemen rustig plaats in de zithoek.

Aangekomen in Lauwersoog.

Op naar de inschrijfbalie.

We halen ons startnummer op.
Bekende gezichten
Uiteraard zie ik vandaag weer een hoop bekende gezichten. Hunebedhoppers Aad en Jan bijvoorbeeld. Van hen hoorde ik ongeveer een jaar geleden van deze bijzondere marathon en noteerde deze loop alvast in mijn agenda. Ook Bennie is weer van de partij en loopt vandaag zijn 456e marathon. Op naar de 500!
Buiten tref ik Bea van Loopgroep gRunn, die eveneens de marathon gaat lopen. Bas en Adriana lopen vandaag de tien kilometer. Adriana had zich ingeschreven voor de marathon, maar heeft een blessure. Steven is juist terug van een blessure en pikt het marathonlopen weer op.

Restaurant Het Booze Wijf.
Start
Iets voor elf uur lopen we naar de startboog. Er zijn zo’n 200 deelnemers aan de langste afstand en dat is natuurlijk best aardig voor een eerste keer.

Klaar voor de start.

Zo’n 200 deelnemers.
Wind in de rug
Over de Strandweg gaan we op weg naar Zoutkamp. Dit deel van het parcours ken ik van de halve marathon Lauwersoog-Ulrum. We hebben de wind in de rug en de kilometers naar het vissersdorp vliegen voorbij. Halverwege zien we het historische vissersschip ZK 4 Albatros, dat door het Zoutkampse Visserijmuseum gebruikt wordt voor vaarttochten.

We verlaten Lauwersoog.

Onderweg naar Zoutkamp.

Het historische vissersschip ZK 4 Albatros.
Zoutkamp
Net voor Zoutkamp achterhaal ik mijn collega Jan. Het gaat helaas niet goed met hem. Hij heeft al kilometers last van kramp en bij de verzorgingspost na 12 kilometer moet hij de strijd staken.

Bij Zoutkamp achterhaal ik Jan.

De haven van Zoutkamp.
Fraaie vergezichten
Over het fietspad langs de Nittersweg verlaten we Zoutkamp en vier kilometer verderop slaan we rechtsaf de Kwelderweg op. Een open stuk met fraaie vergezichten. De open vlakte heeft ook een nadeel, want de wind heeft vrij spel. In de buurt van het halvemarathonpunt hebben we gelukkig weer iets meer beschutting.

Over het fietspad langs de Nittersweg.

Fraaie vergezichten.

Over het fietspad langs de Kwelderweg.

Een open vlakte.
Dokkumer Nieuwe Zijlen
Na zo’n 23 kilometer slaan we rechtsaf richting Dokkumer Nieuwe Zijlen. Hier ligt de enige brug, die een half uur na doorkomst van de snelste marathonloper weer in gebruik wordt genomen. Hoewel ik dit punt nét niet op tijd bereik, staat de brug gelukkig niet open en kan ik gewoon doorlopen. Via het gehucht Nieuwland steken we na 26 kilometer de dijk over.

Dokkummer Nieuwe Zijlen.

Onderweg naar Nieuwland.

We steken de dijk over.
Wildroosters
Over het betegelde fietspad gaan we op weg naar het water en inmiddels hebben we de wind vol tegen. Extra handicaps op dit pad zijn de wildroosters. Ter hoogte van de vogelkijkhut hebben we een prachtig uitzicht over het water.
Na de verzorgingspost loop ik naast Dick en Richard. Dick kom ik weleens tegen bij een trainingsloopje in de buurt. Richard ken ik van Strava. Met zijn bedrijf Groningen City Running organiseert hij onder meer hardlooptours in de stad Groningen.

We gaan op weg naar het water.

Wildroosters.

Fraai uitzicht over het water.
Ezumazijl
Het tempo van de twee heren ligt net iets te hoog voor mij, maar ik probeer ze in het vizier te houden, terwijl we langs Ezumazijl rennen. We passeren onder meer het fraaie gemaal Dongerdielen en de sluis.

Gemaal Dongerdielen.

De sluis bij Ezumazijl.
Ezumazijl
Achter de dijk lopen we verder naar Esonstad, het quasi-historische vakantiepark. De naam is ontleend aan de middeleeuwse nederzetting Ezonstad, die Friesland tegen de Noormannen moest beschermen. Het bestaan van deze nederzetting is echter nooit aangetoond. Bij Esonstad hebben we weer uitzicht over het Lauwersmeer.

Achter de dijk rennen we verder.

Het quasi-historische Esonstad.

Bij Esonstad hebben we weer uitzicht over het Lauwersmeer.
Lange rechte wegen.
Nog tien kilometer te gaan. Dat zijn niet de gemakkelijkste kilometers. Los van de vermoeidheid lopen we hier pal tegen de wind in op de lange rechte wegen in het open landschap. Slopend. Onderweg tref ik hunebedhopper Peter, die op zijn racefiets als verslaggever van Loopgroep Bedum op pad is. We praten even bij en hij bereidt me voor op het restant van de route.

Nog tien kilometer te gaan.

Lange rechte wegen.
Naar de sluis
Met zo’n 36 kilometer in de benen steken we een dijkje over. In de verte zien we de sluizen van Lauwersoog liggen, maar dat is nog een flink eind. Ook hebben we hier veel tegenwind. Mentaal gezien vind ik dit een lastig stuk en de pijntjes gaan in mijn hoofd zitten. Af en toe moet ik even wandelen, maar ik maak die stukjes niet te lang. Na honderd meter dribbel ik weer verder. Hoewel dit stuk eindeloos lijkt te duren, komen de R.J. Cleveringsluizen gelukkig dichterbij.

In de verte liggen de sluizen van Lauwersoog.

Maar het is nog wel een eindje lopen.

Gelukkig komen de sluizen langzaam dichterbij.

De R.J. Cleveringsluizen.
Verrassing!
Bij de haven van Lauwersoog zie ik ineens mijn teamgenoten Steenbok Ebelien en Steenbok Elzo. Vanwege mijn marathonjubileum rennen de laatste kilometer mee. Wat een leuke verrassing! Hun gezelschap geeft vleugels en ze motiveren me tot een eindsprint.

De haven van Lauwersoog.

Ebelien en Elzo begeleiden me naar de streep.

Ebelien en Elzo begeleiden me naar de streep. (foto: Herman Rinket)

Ebelien en Elzo begeleiden me naar de streep. (foto: Herman Rinket)
Beker en bier
Na de streep staat Steenbok Jan klaar met een heuse trofee en een fles Steenbockbier. Nog nooit won ik met hardlopen een beker, tot vandaag. En wat voor beker! Die krijgt een mooi plekje. Toppers van Team Steenbok Sport, bedankt!

Marathon #50 is binnen!

Toppers van Team Steenbok Sport, bedankt!
Prachtige hardloopdag
Wat een prachtige hardloopdag. Niet alleen vanwege het gezellige tripje met Sybren, Lút en Ineke, maar natuurlijk ook door de leuke verrassing van mijn teamgenoten. Bovendien heb ik – op wat lastige slotkilometers na – best wel lekker gelopen. Oja, mijn eindtijd: drie uur en … vijftig minuten. Vandaag moet dat zo zijn.

Wat een prachtige hardloopdag.
Super prestatie, 50 marathons in relatief korte tijd!
Bedankt!
Mooi verslag en prachtige foto’s. Nogmaals gefeliciteerd met je vijftigste!
Bedankt!