Blaauwbekcomeback

De Blaauwbek is back! Vijf jaar na de laatste Blaauwbekmarathon komt er tóch een zesde editie van deze loop door het prachtige Oldambt. Voor Tamara en mij is het tevens een mooie trainingsloop voor De Zestig van Texel in maart.

Naar Blauwestad

Samen met Bas en Lút rij ik zaterdagmorgen naar Blauwestad. De omstandigheden zijn prima. Het is droog en echt koud is het ook niet. Wordt dit een tropische editie van de Blaauwbekmarathon?
In Blauwestad treffen we al snel Tamara en lopen samen naar de grote tent om ons startnummer op te halen. Ik heb nummertje 23. Naast een nummer krijgen we tevens een fraaie Blaauwbekbuff.

Gearriveerd in Blauwestad.

Startnummer ophalen.

Geluksnummer 23.

Blaauwbekbuff.

Heel Aquilo bakt

Eveneens in de tent staat de aanlokkelijke stand van Heel Aquilo bakt met taarten in allerlei soorten, maten en smaken. Handig voor later als de energievoorraad weer op peil moet worden gebracht.

Heel Aquilo bakt.

Moment van stilte

Over de vlonderbrug wandelen we terug naar de start en nemen met een kleine honderd marathonlopers plaats in het startvak.
Speaker Harm Noor vraagt om een moment stilte ter nagedachtenis aan de onlangs overleden Martien Baars. Martien is onder meer bekend als organisator van De Zestig van Texel. Als parcoursmeter van de Atletiekunie heeft Martien ook het parcours van de Blaauwbekmarathon opgemeten.

Over de vlonderbrug naar de start.

In het startvak.

Op pad

Om elf uur vertrekken we in de richting van Winschoten voor een rondje om het Oldambtmeer. We volgen de rode pijlen op de bewegwijzering. Tamara en ik krijgen het eerste rondje gezelschap van onder meer Wieger en Aline. Zo kletsen we de kilometers gemakkelijk weg.
Bij Winschoten lopen we een lusje door het Stadspark. Hier trek ik mijn windjackje maar uit, want ik heb het flink warm gekregen. Vervolgens rennen we langs het Winschoterdiep naar Heiligerlee en steken de A7 over.

We zijn onderweg.

Door het Stadspark in Winschoten.

Langs het Winschoterdiep.

Oldambtmeer

De komende zeven kilometer rennen we met een gezellig groepje langs het Oldambtmeer naar Midwolda en Oostwold. We hebben prachtig uitzicht over het meer en het is heerlijk loopweer. Af en toe laat het zonnetje zich zelfs zien. Wat nou blaauwbekken?
Na Oostwold lopen we langs de oostoever van het meer terug naar Blauwestad. Onderweg treffen we steeds meer snellere lopers, die al onderweg zijn voor de tweede helft van deze marathon.

Langs het Oldambtmeer.

Het Oldambtmeer.

Langs het Oldambtmeer.

Verzorgingspost.

Bewegwijzering in Oostwold.

Prachtig uitzicht.

Terug in Blauwestad.

Nog een stukje langs het water.

Keerpunt

Bij start/finish is een keerpunt ingericht. Samen met Aline passeer ik de mat. We krijgen een high-five van Edgar, die straks start op de halve marathon. Tamara en Wieger zijn inmiddels ook op de helft. Bij de verzorgingspost tanken we even energie bij voor het vervolg van de race.

Het keerpunt halverwege.

Aanhaken bij Wessel

Dat energie tanken is bij mij goed gelukt. Geleidelijk loop ik naar Wessel toe, die ons bij de verzorgingspost zojuist passeerde. Met Wessel loop ik zo’n tien kilometer samen, al raak ik hem soms even kwijt door een korte stop bij de verzorgingspost. Langs het meer lopen we terug naar Oostwold en slaan dan op de Kromme Elleboog rechtsaf naar Finsterwolde.

Langs het Oldambtmeer.

Blauwe lucht.

Maar bij Oostwold begint de lucht te betrekken.

Hagelbui

Met nog zo’n tien kilometer te gaan krijgen we een vervelende hagelbui op de kop. Ik krijg het al snel koud en trek mijn windjack en handschoenen weer aan. Wordt het toch nog blaauwbekken!
In beweging blijven nu. Ik word ingehaald door Wieger, die ook aan het blaauwbekken is en een versnelling heeft ingezet. Verderop bereiken we onverharde en inmiddels blubberige paden. Op wegschoenen is het hier en daar glibberen.

Donkere wolken boven Finsterwolde.

Natte paden.

Rondje begraafplaats

Het onverharde rondje van ongeveer een kilometer over natuurbegraafplaats Reiderwolde is indrukwekkend, zeker omdat we langs twee verse graven komen.
Over smalle paadjes rennen we verder naar het gehucht Ekamp en draaien dan terug naar Blauwestad. Langs het water en over de vlonderbrug lopen we naar de eindstreep.

Natuurbegraafplaats Reiderwolde.

Onderweg naar Ekamp.

Terug in Blauwestad.

Over de vlonderbrug naar de finish.

Binnen!

Daar tik ik na zo’n 4 uur en 21 minuten aan. Ook Bas, Lút, Wessel en Wieger zijn net binnen, terwijl Aline en Tamara niet lang op zich laten wachten. We hebben het weer geflikt. Wel trekken we allemaal snel warme kleren aan, want uiteindelijk werd het tóch blaauwbekken in Blauwestad. Zoals het hoort.

Binnen!

Misschien vind je de volgende berichten ook leuk...

6 reacties

  1. Wessel Kranghand schreef:

    Mooi verslag Nico. En altijd leuk om een stuk met jou te lopen.

    • Aline Bouma schreef:

      Mooi geschreven! Meerdere malen een lach op mijn gezicht bij het lezen van jouw blog. De ‘blauwbekbuff’ houden we er in haha. Ook het indrukwekkende gevoel bij de natuurbegraafplaats was heel herkenbaar.
      Al met al een bijzondere en waardevolle dag, bedankt voor jouw bijdrage daaraan!

      • Nico schreef:

        Dank je wel, Aline. Jij ook bedankt dat je erbij was. Al met al een gezellige en geslaagde hardloopdag.

    • Nico schreef:

      Bedankt, Wessel. Ik vond het ook leuk om bij jou aan te haken. Hopelijk gaat het nu de goede kant op met je blessure.

  2. Maurice Pieterson schreef:

    Mooi verslag, mooie loop was het