Testmarathon

Terwijl wereldwijd veel marathons moeten worden afgelast, ziet de Groningen Marathon juist in deze tijd het levenslicht. De organisatie is in handen van Tocht om de Noord, het jaarlijkse wandelevenement met duizenden deelnemers. Ook de Groningen Marathon ontkomt natuurlijk niet aan coronamaatregelen. Daarom is de eerste editie voornamelijk virtueel, maar een beperkt gezelschap probeert de route en de bijbehorende app tevens fysiek uit. Ik ben een van de testlopers en Jan Douma van Steenbok Sport gaat mee als mijn fietsbegeleider. Gezellig!

Verbinding tussen Stad en Ommeland

De Groningen Marathon draait niet alleen om hardlopen en wandelen, maar ook om de verbinding tussen Stad en Ommeland. Het plan is om er een jaarlijkse marathon van te maken met de start in Groningen en de finish ergens in de provincie.
Dit jaar voert de route van de Der Aa-kerk in Groningen naar de Mariakerk in Uithuizermeeden. En dat is niet toevallig gekozen. De torens van beide kerken zijn namelijk zo’n 300 jaar geleden ontworpen door dezelfde stadsbouwmeester: Allert Meijer. Om de verbinding tussen Stad en Ommeland extra te benadrukken draag ik vandaag mijn groene sokken met de provincievlag van Groningen. 🙂

Briefing

Een uurtje voor de start arriveren de eerste deelnemers bij de Der Aa-kerk, terwijl organisatoren Peter Velthuis en Ronald Hellinga een heus startdoek ophangen voor deze fysieke editie. Het gaat om de details!
Rond kwart voor negen neemt Peter de briefing voor zijn rekening. Daarna vertelt Patty Wageman, directeur van Stichting Oude Groninger Kerken (SOGK), over de route en de bijzondere dingen die we onderweg te zien krijgen.

Aftellen

Tegen negen uur lopen we naar het startdoek. Om de twee minuten vertrekken een hardloper en een wandelaar, uiteraard om het deelnemersveld alvast een beetje coronaproof uit elkaar te trekken. Ik start samen met mijn schoonvader, die vandaag de hele afstand wandelt.

De stad uit

Via de Lutkenieuwstraat, de Noorderhavenen het Noorderplantsoen begeven Jan en ik ons naar het Noorden van de stad. Ter hoogte van de Korreweg achterhalen we Robert Jan en gaan met z’n drieën verder. Helaas gaat de Gerrit Krolbrug net voor onze neus dicht/open, maar gelukkig kunnen we ook bovenlangs lopen. Zo maken we vandaag tenminste toch nog een paar hoogtemeters.

Noordwolde en Bedum

Langs de Hornbach gaan we op weg naar Noordwolde. Hier dienen zich de eerste technische problemen aan, want bij mij registreert de Groningen Marathon-app geen enkele stap. En dat terwijl er quizvragen oppoppen na elke 5500 stappen. Geen leuke onderweg-vragen voor mij dus, maar gelukkig doet de app van Robert Jan het aanvankelijk wel. Al piept en kraakt zijn app ook een beetje.
We kronkelen verder door het landschap langs fraaie gebouwen en na zo’n 11 kilometer bereiken we Bedum. Meer dan een kwart van de tocht zit er alweer op.

Winsum

Daar worden we achterhaald door Richard (van Groningen City Running) en Thom. Met z’n vijven rennen we tussen de weilanden door naar Winsum en worden getrakteerd op een flinke regenbui. Alleen Robert Jan is zo slim geweest om een jasje mee te nemen; de anderen kunnen hun shirt na een kwartiertje uitwringen. Maar we laten ons uiteraard niet kisten en na zo’n twee uur arriveren we in Winsum. Hier neemt Thom afscheid van de groep, want hij moet nog aan het werk.

Onderdendam

Met z’n vieren gaan we op weg naar Onderdendam. Een fraaie route naar een fraai dorpje, want dat is Onderdendam. Neem nou bijvoorbeeld het voormalige kantongerecht of het kerkje… prachtig toch?

Middelstum

We rennen verder langs het Boterdiep, eveneens een prachtig stuk van de route. Na zo’n dertig kilometer bereiken we downtown Middelstum en nemen even wat te eten en te drinken. Mijn linkerknie begint een beetje te irriteren, maar vooralsnog besteed ik daar geen aandacht aan.

Kantens

Wederom langs het Boterdiep gaan we op weg naar Kantens, ook al een dorpje met fraaie gebouwen, zoals de twee kerkjes en verderop de Tuwingaheerd. Nog tien kilometer te gaan.

Doodstil

Net buiten het dorp voel ik ineens een pijnscheut in mijn linkerknie. Auw, even rustig aan en een beetje strekken. Waarschijnlijk zit er even een peesje scheef. Met horten en stoten beweeg ik me voort, maar steeds moet ik even wandelen en strekken. Irritant.
Ondertussen passeren we de voormalige steenfabriek Ceres bij Rottum en gaan over het fietspad op weg naar Doodstil. Daar moeten we natuurlijk even met het plaatsnaambord op de foto.

Uithuizen

Ook de twee kilometer naar Uithuizen gaan bij mij niet vlekkeloos, maar langzaam trekt de pijn toch weer weg uit mijn knie. We lopen het dorp binnen en passeren onder meer de graansilo Hunsingo. Tof hoor.

Uithuizermeeden

We zijn er bijna. Zo’n twee kilometer voor de streep horen we een vreemde ‘krak’. Dat is gelukkig niet mijn knie, maar wat wel? Pas bij de streep komen we daarachter.
Aan de horizon doemt de toren van de Mariakerk al op en bij de finish worden we opgewacht door Peter. Juichend gaan we over de streep. Na zo’n vier uur en vijf minuten hebben we ons doel bereikt.

Ranja

We worden beloond met water en ranja. Dat gaat er wel in, want onderweg hebben we het soms best warm gehad. Ondertussen weten we ook meer over de ‘krak’: het frame van Jan z’n fiets is geknapt. Gelukkig zonder lichamelijke schade en gelukkig pas na veertig kilometer.
We genieten nog even na van deze prachtige tocht door het Hogeland en gaan dan terug naar Groningen.

Moeke Vaatstra

Maar eerst nog even nazitten op het terras van Moeke Vaatstra in Zuidwolde, met bier en bitterballen. Dat hebben we wel verdiend. Het is een mooie afsluiter van een mooie marathon door het Groninger land. Op naar de volgende Groningen Marathon!