Wintertrailen in het Bargerveen
“Zin en tijd om zondagochtend mee te gaan naar het Bargerveen?”, vraagt Edgar vrijdag. Hij loopt daar de virtuele Wintertrail Bargerveen, die dit jaar uiteraard niet als fysiek evenement georganiseerd wordt. “Dat klinkt wel goed”, antwoord ik. En dus rijden we twee dagen later naar Zuid-Drenthe, tegen de grens met Duitsland aan.
Het Amsterdamscheveld.
Het Bargerveen
Eerst even wat achtergrondinfo: het Bargerveen is een restant van het Bourtangermoeras, dat in de Middeleeuwen het grootste hoogveengebied van Europa was. Door ontginning is het moeras grotendeels verdwenen.
Ook het Bargerveen is afgegraven, zoals in het zuidelijke Schoonebeekerveld en in het centrale Amsterdamsche Veld. In het noordelijke Meerstalblok stonden vooral plaggenhutjes van de veenarbeiders.
Virtueel
Zoals veel andere loopjes gaat ook de Wintertrail Bargerveen dit jaar virtueel. Voor een tientje krijg je een startnummer, een gpx-route en een medaille. Bovendien omarmt de organisatie een goed doel: de volledige opbrengst wordt gedoneerd aan de Stichting Kinderen Kankervrij (KiKa).
Het startnummer.
Parkeerplaats
Vanuit Groningen is het vijf kwartier rijden naar parkeerplaats Bargerveen. Eigenlijk is dit niet het officiële beginpunt van de route, maar we navigeerden naar de ‘verkeerde’ parkeerplaats. 😉 Achteraf gezien is dit wel een betere locatie om te starten. We maken een startselfie en gaan op pad.
Parkeerplaats Bargerveen.
Startselfie.
Amsterdamsche Veld
Langs de rand van het Schoonebeekerveld lopen we eerst een stukje in de richting van Duitsland en rennen het eerste uur vooral door en om het Amsterdamsche Veld. We maken ook een uitstapje naar het Meerstalblok. Daar komen we later op de route nog uitgebreider doorheen.
Uitzicht over het Schoonebekerveld.
Het Amsterdamscheveld.
Opgeklaard
We hebben geluk met de weersomstandigheden. Tijdens de heenreis was het behoorlijk mistig, maar sinds onze start is het opgeklaard. Afijn, de foto’s spreken voor zich: wat een prachtig gebied is dit.
Betreden op eigen risico!
Meerstalblok
Na ongeveer tien kilometer zijn we terug bij het centrale punt in de route. We beginnen aan een uitgebreider rondje door het Meerstalblok. Hoewel het veen hier minder is afgegraven dan verderop, zien we wel de overblijfselen van de ontginning. Op een smalspoorlijntje staan twee kiepwagentjes, die gebruikt werden om het afgegraven veen te vervoeren.
Een smalspoorlijntje.
Kiepwagentjes.
Het Huussie van Uneken
Al eerder zagen we de overblijfselen van het Huussie van Uneken. Dit boerderijtje werd vanaf 1944 bewoond door Jan Uneken, zijn vrouw en tien kinderen. Bij hun vertrek in 1967 was het gezinsleden de laatste bewoners van het Bargerveen. Het pandje werd gekocht door Staatsbosbeheer en brandde in 2018 volledig uit na een blikseminslag. Tegenwoordig is het een insectenhotel.
Op de achtergrond de restanten van het Huussie van Uneken.
Beton
Na zo’n zeventien kilometer zijn we wederom terug bij het centrale punt in de route. In de laatste vier kilometer rennen we langs de schaapskooi, waarvan de bewoners helaas niet thuis zijn. Hier lopen we ongeveer twee kilometer op het betonnen fietspad. Zodra het kan, duiken we snel het onverharde weer op, want het is tenslotte een trailrun.
Mistig!
Mistig
Inmiddels is het Bargerveen weer gehuld in een mysterieuze laag mist. Ook mooi, maar gelukkig hebben we ook wat foto’s gemaakt in heldere omstandigheden. Na ongeveer twee uur wintertrailen zijn we terug bij parkeerplaats Bargerveen. Dit was een mooi begin van de zondag.
