Duivelse dubbel
De organisatoren van de Devil’s Trail hebben dit jaar iets nieuws bedacht: een Night Trail, oftewel een trailrun in het donker. Op Schiermonnikoog, aan de vooravond van de reguliere Devil’s Trail. Dat klinkt eilandlopers natuurlijk als muziek in de oren. En dus boeken Arnold, Bas en ik een schier huisje op het eiland om mee te doen aan deze duivelse dubbel.
Boot
Op vrijdagmiddag pakken we de boot van 15.30 uur naar Schiermonnikoog. Aan boord treffen we Eric en Marjan, die zich eveneens wagen aan de duivelse dubbel. Alle vijf deden we vorige week nog mee aan de Berenloop. Sterker nog: Marjan won de marathon, voor de derde keer alweer.

Op vrijdagmiddag pakken we de boot in Lauwersoog.

Hallo Schiermonnikoog, we komen eraan!
Fietsverhuur
De overtocht verloopt soepel, maar bij de fietsverhuur Soepboer lopen we twintig minuten vertraging op. We dachten namelijk slim te zijn door vooraf een fiets te reserveren, maar we blijken niet de enigen met dat idee. Zo ontstaat bij het bordje reserveringen een flinke wachtrij en kunnen losse fietshuurders vrijwel meteen wegfietsen. Bijzonder.

In de rij voor een gereserveerde fiets.

De rij voor de losse verhuur.
Dorp
Bij het vallen van de schemering fietsen we naar het dorp en nemen onze intrek in vakantiehuis Lyts Hûs. Inderdaad: een knus huisje in het dorp. Min of meer tegenover restaurant Het Wantij, waar we met een prima pizza een bodem leggen voor onze nachtloop.

De schemering valt over Schiermonnikoog.

Ons knusse huisje.

Even een bodempje leggen.
Berkenplas
Vervolgens fietsen we naar recreatiemeertje de Berkenplas. In het gelijknamige drink- en eethuis halen we ons startnummer op en buiten bij de finishboog maken we alvast even een groepsfoto.

We zijn gearriveerd bij De Berkenplas.

Binnen halen we ons startnummer op.

Groepsfoto.
Startprocedure
De startprocedure is vrij strak georganiseerd. Elke twintig seconden start een deelnemer op volgorde van startnummer, die zijn uitgereikt op alfabetische volgorde van voornaam. Daardoor start ik veel later dan Arnold en Bas. Bas besluit zijn plekje in de rij echter op te geven om samen met mij te lopen. Naar achteren schuiven mag namelijk wel.

Klaar voor de start.
Spookachtig
Om stipt 20.42 uur duiken Bas en ik de duisternis in. We beginnen op een hobbelig bospad. Al snel krijgen we enkele mistflarden om onze oren voor een extra spookachtig effect. Na ruim een kilometer steken we Badweg over en lopen over het Torenbinnenpad naar de vuurtoren. Verderop pikken we kilometertje Noorderstrand mee.

We zijn onderweg.

Op weg naar de vuurtoren.

De vuurtoren.
Verzorgingspost
Na zo’n vier kilometer bereiken we de verzorgingspost in de Noorderduinen. Hier kunnen we wat drinken en er zijn ook sinaasappels, mini-marsen en winegums. Verderop gaan we het strand weer op. Hier is het zand een stuk muller dan eerder op de route.

Prima verzorging.

Door de Noorderduinen.
Finishlint
Bij paviljoen De Marlijn verlaten we het strand en over het Bospad en het Kronkelpad rennen we terug naar de Berkenplas. Daar wordt elke deelnemer onthaald met een finishlint. Dat is voor mij de eerste keer.
Sowieso was deze Night Trail een unieke ervaring. Het was tien kilometer genieten in de waddenduisternis.

Voor iedereen een finishlint.

De finish van Arnold. (foto: Dirk Fransen)

De finish van Bas. (foto: Dirk Fransen)

De finish van Nico. (foto: Dirk Fransen)
Cooling-down
Terug bij het huisje kleden we ons om voor de cooling-down in de Tox Bar. Drie Paulaner Weißbier en een schaaltje bitterballen verder zijn we voldoende afgekoeld en zoeken ons bed maar eens op.

Cooling-down in de Tox Bar.

Bitterballen erbij.
Zaterdagmorgen
We beginnen de zaterdag met een fietstochtje naar het Noorderstrand. Helaas is daar de horeca nog gesloten, maar bij De Koffiekajuit kunnen we prima terecht voor een ontbijt. De keuze valt op een uitsmijter met ham en kaas.

We beginnen de zaterdag op het strand.

Ontbijt.
De Oorsprong
Vervolgens fiets ik in m’n eentje naar startlocatie De Oorsprong. ‘Mijn’ Mozes Trail (30 km) begint namelijk een uur eerder dan de Lucifer Trail (15 km) van Arnold en Bas. Binnen haal ik mijn startnummer op en zie ik enkele bekenden. Zo tref ik binnen Liset en buiten staat Edgar met zijn loopmaat Edwin. Ook Eric en Marjan zijn weer van de partij. Marjan was gisteren de snelste dame bij de Night Trail en ontvangt een tof shirt.

Aangekomen bij De Oorsprong.

Binnen halen we ons startnummer op.

In het startvak.

Marjan finishte als eerste dame bij de Night Trail en krijgt een tof shirt.
Start
Tijd om te gaan rennen! Burgemeester Ineke van Gent van Schiermonnikoog schiet ons weg en daar gaan we. Vanaf De Oorsprong slaan we rechtsaf en lopen de eerste kilometer op asfalt.

Burgemeester Ineke van Gent schiet ons weg.

We zijn onderweg.
Hobbelige paadjes
Bij het Biologenpad begint deze trailrun echt. We worden over hobbelige paadjes gestuurd en rennen door het gras en tussen de bomen naar het Kwelderpad. Daar hebben we een prachtig weids uitzicht.

We gaan al snel van de verharde paden af.

Hobbelige paadjes.

Over het Kwelderpad.
Kobbeduinen
Al snel stappen we echter weer van het schelpenpad af en rennen wederom over hobbelige paadjes naar de Kobbeduinen. Na zo’n vier kilometer ronden we Kaap Kobbeduinen en lopen verder in noordwestelijke richting.

Nog meer hobbelige paadjes.

Onderweg naar Kaap Kobbeduinen.

We passeren Kaap Kobbeduinen.
Lastig stuk
Eerst lopen we twee kilometer door het hobbelige duingebied. Best wel een lastig stuk van de route. Daarna lopen we over het Johan de Jongpad naar de standopgang bij paviljoen De Marlijn. Daar staat ook de eerste verzorgingspost met een gevarieerd aanbod.

Door het hobbelige duingebied. (foto: Ilja Zonneveld)

Bruggetje.

De eerste verzorgingspost bij paviljoen De Marlijn.

Een gevarieerd aanbod.
Strand
Bij de verzorgingspost raak ik aan de praat met Richard. Hem kwam ik bij de Lauwersoog Marathon ook al tegen. Met zijn bedrijf Groningen City Running organiseert hij hardlooptours in bijvoorbeeld de stad Groningen. Met Richard ren ik het stuk zo’n drie kilometer over het Noordzeestrand samen op.

Over het Noordzeestrand.

We rennen ongeveer drie kilometer over het strand.
Vuurtoren
Bij het Westerhofpad verlaten we het strand en kronkelen langzaam naar de rode vuurtoren. Prachtig om zo dicht langs dit bouwwerk te rennen.

Op weg naar de vuurtoren.

Langs de vuurtoren.
Westerduinen
We rennen verder naar de Westerduinen. Daar krijgen we te maken met serieuze hoogteverschillen. We rennen onder meer over de hoogste duintop (20 meter) en door mul zand. Dit is misschien wel het zwaarste deel van de route, maar ook een prachtig stuk.

Op weg naar de Westerduinen.

Flinke hoogteverschillen.

Klimmen. (foto: Ilja Zonneveld)

Zandkuil.

Stevig klimmen.

En nog een loodzware klim.
Westerstrand
We belanden bij het Westerstrand en rennen langs de kust naar de Westerplas. Via het Minne Onnespad, de Zwarteduinenweg en de Badweg gaan we op weg naar het bos, maar niet voordat we nog een kleine zandvlakte zijn overgestoken.

Langs het Westerstrand.

Op weg naar het bos.

Maar eerst nog deze zandvlakte.
Bos
Na zo’n 21 kilometer tref ik Edgar en Edwin. Zij hebben inmiddels zo’n tien kilometer in de benen. We rennen een stuk samen samen op, maar zo’n twee kilometer verderop volgt een splitsing tussen beide afstanden. Ik neem afscheid van Edgar en Edwin en ren weer in m’n eentje verder.

Samen met Edgar. (foto: Edwin)
De Berkenplas
Over kronkelige bospaadjes beland ik uiteindelijk bij de Berkenplas en ren een rondje om het recreatiemeertje.

De Berkenplas.

Door de duintjes langs het Cornelis Visserpad.
Wasserman
Via het Cornelis Visserpad en enkele naastgelegen duintjes gaan we nu op weg naar de bunker Wassermann. Het is een lastig klimmetje omhoog, maar gelukkig kunnen we daarna ook weer naar beneden.

De bunker Wassermann.

Afdalen! (foto: Ilja Zonneveld)
Koeienstal
Over de Kooiweg rennen we terug naar De Oorsprong en rennen de laatste meters door de koeienstal. Een leuke uitsmijter van deze trail.

Over de Kooiweg.

Door de koeienstal.
Pole Bjair
Bij de streep ontvangen we een medaille en een consumptiemunt. Daarmee kunnen we een flesje Schierbier ophalen. De Pole Bjair is een toepasselijke afsluiter van deze trailrun.

Proost!
Schier weekend
Al met al een schier trailrunweekend met een bijzondere nachttrail en een prachtige dagtrail. Schiermonnikoog, bedankt!

Het was een schier weekend!
Prachtig verslag Nico. Goede, bondige teksten met prima foto’s. Geeft een complete indruk. Lijkt me een onvergetelijke belevenis.
Bedankt! Het was inderdaad een bijzonder weekend. 🙂
Was inderdaad een onvergetelijke (night) trail, waar ik graag volgend jaar weer aan mee doe. Prima beschreven Nico! Boek je alvast ‘ons’ huisje weer? Soepboer fietsverhuurreservering stellen we nog even uit.
Op naar Aventure Run op Ameland!
Ja, was een mooi weekend. Op naar Ameland!