De laatste Bekkema Run

De Bekkema Run in Harkstede wordt dit jaar voor het laatst georganiseerd. Wegens het afhaken van de hoofdsponsor heeft de organisatie besloten te stoppen met de loop. En dat is doodzonde, want de Bekkema Run is een leuk evenement met een fraai parcours, waar honderden deelnemers op afkomen.

Warming-up

Als warming-up pak ik maar eens de fiets. Vanaf mijn huis is het ongeveer tien kilometer trappen naar de start, dus dat is prima te doen. Het is behoorlijk zonnig. Lekker weer voor op de fiets, maar bij het hardlopen eigenlijk iets minder geschikt. Een half uurtje later arriveer ik bij het sportpark van voetbalvereniging Harkstede en schrijf me in. Van Running Coffee tref ik Robert Jan, Andrina, Nicole en Job en we maken uiteraard even de befaamde schoenenfoto.

Schoenenfoto. (foto: Robert Jan)

Gezellig druk

Bij de start op de Hamweg is het al gezellig druk. Er staat een dixielandorkestje om het publiek en uiteraard de lopers te vermaken. In totaal zijn er zo’n tweehonderd deelnemers, aan zowel de halve marathon als de tien kilometer, en worden we om 19.15 uur weggeschoten.

Dixielandorkest.

Mooi rondje

De halve marathon kent een prachtig parcours. Via de Schout Poelmanweg lopen we rechtsaf de Hoofdweg op en na zo’n drie kilometer gaan we links het fietspad op richting de A7. We gaan onder het viaduct door en maken een uitstapje naar Westerbroek. Na zo’n negen kilometer steken we bij het viaduct de A7 weer over en belanden weer op de Hoofdweg.

Het viaduct over de A7.

Natuurgebied

Via de Goldbergweg, waar ook de mat voor de tussenkomst op 10,5 kilometer ligt, gaan we op weg naar een schitterend natuurgebied ten zuiden van Woudbloem. Over de smalle paadjes en bruggetjes slingeren we door het waterrijke gebied.

Terug naar Harkstede

Na zo’n zeventien kilometer bereiken we Woudbloem en lopen we via de Woudbloemlaan en de Rijpmaweg terug naar Harkstede. Over een fietspaadje belanden we weer op de Hamweg. Vanaf hier is het nog enkele honderden meters tot de streep, die ik na ruim 1:46 uur passeer.

Constant

Ik had me voorgenomen om de eerste kilometers rustig aan te doen, maar eigenlijk komt daar weinig van terecht. Vanaf de start zit ik al gauw in een tempo van rond de twaalf kilometer per uur. Meestal begin ik iets rustiger, maar ik kan het tempo de hele loop vrij goed volhouden. Ok, af en toe word ik geremd door tegenwind en tussen vijftien en zeventien kilometer is het doorbijten, maar voor de rest loop ik een redelijk constante race. En het voelt ook allemaal goed, dus ik ben tevreden.

Honger!

Maar van dat lopen krijg je wel honger, zeg. Ondanks een flinke hutspo(r)tmaaltijd rond half zes rammel ik inmiddels alweer. Gelukkig is patatbakker Tammeling met zijn snackkar naar het sportpark gereden om dat probleem op te lossen. Hij is alleen wel de pindasaus vergeten, waardoor het patatje oorlog aan mijn neus voorbijgaat, maar de patat speciaal vult ook goed. En dat is nodig ook, want ik moet natuurlijk nog op de fiets terug. Het was een leuke avond in Harkstede en omstreken. Jammer dat dit de laatste keer was.