Het Gat van Dries

Bij het gehucht Eleveld ten zuiden van Assen ligt het Gat van Dries. Om deze zandwinplas heen hebben de MD-lopers een afwisselende ronde van 5,3 kilometer uitgezet, die we acht keer afwerken. We lopen onder meer langs het Lancester Monument. Leuk detail: aan de start staat een deelnemer met de achternaam Eleveld. Toeval bestaat niet.

Historie

Eerst even wat historie. Het Gat van Dries is dus ontstaan door zandwinning en is vernoemd naar de familie Dries. Op het land van H. Dries stort in de Tweede Wereldoorlog een Engelse Lancaster-bommenwerper neer. Daarbij komen alle zeven inzittenden om het leven. Na de crash worden niet alle brokstukken opgeruimd. Rond 1970 vindt zijn zoon Alex Dries een propellerblad terug bij graafwerkzaamheden voor de aanleg van de N33. Het brokstuk wordt meegenomen door iemand van Rijkswaterstaat en is lange tijd spoorloos.
Op initiatief van onder meer H. Dries jaren wordt in 1999 een crashmonument onthuld mét het inmiddels teruggevonden propellerblad. Vier jaar later wordt het originele blad echter van het monument gestolen. De Royal Air Force schenkt daarna een soortgelijk propellerblad, dat tot heden het Lancaster Monument siert.

Het Lancaster Monument.

Gezellig groepje

We starten bij een spoorwegovergang aan de Graswijk. Het is maar goed dat de MD-lopers de exacte locatie in Google Maps hebben aangeleverd, want zonder navigatie is deze plek best lastig te vinden. Iedereen arriveert gelukkig keurig op tijd en we staan met maar liefst 22 lopers aan de start. Een gezellig groepje!

Aangekomen bij de start.

We starten aan de andere kant van het spoor.

Een gezellig groepje. (foto: Eddy)

Eleveld

Via de Zompdijk en het Propellerpad rennen we in de richting van het esgehucht Eleveld, ongeveer twee kilometer vederop.

Over het Propellerpad.

Op weg naar Eleveld.

Verzorgingspost

Daar staat de vrouw van deelnemer Dick Eleveld klaar met een verzorgingspost. Een unicum bij MD-marathons, die normaal gesproken zelfvoorzienend zijn. Eigenlijk is de verzorgingspost ook alleen voor Dick bedoeld, maar als het kwik stijgt maken steeds meer lopers graag gebruik van deze (water)post. Bedankt Esther!

Een spontane verzorgingspost. (foto: Eddy)

Zandpad

Onder de bomen op het Eleveld en de Hemmenweg belanden we op een mul zandpad langs de N33. Het lastigste stuk van dit rondje.

Onder de bomen door.

Een lastig zandpad.

Monument

Verderop belanden we weer op het Propellerpad en komen langs het Lancaster Monument, of iets officiëler: Monument Crashlocatie Lancaster JB154. Het monument bestaat uit een propellerblad op een grote veldkei, met daarop een bronzen plaquette met de namen van de bemanningsleden, vluchtdoel Leipzig, de datum van de crash en een bronzen Lancester. Naast het monument staat een herdenkingsbank als eerbetoon aan de bevrijders. De bank is geschonken door de nabestaanden van de bemanningsleden van de neergestorte Lancaster.

Over het Propellerpad.

Het Lancaster Monument.

Informatiebord.

Terug naar de spoorwegovergang

Vanaf het monument is het nog ongeveer een kilometer terug naar de spoorwegovergang. Daar tanken we bij en beginnen aan het volgende rondje.

Propellerpad.

Het verloop

De eerste vier rondjes loop ik samen met Wessel en Lút en we kletsen de kilometers gezellig weg. Daarna moet ik een klein gaatje laten vallen, maar ik hou het tweetal in beeld. In de tweede helft daalt mijn tempo dus een tikkie, maar ik ben niet ontevreden gezien de oplopende temperatuur. Sandra en Lydia hebben net iets betere benen dan ik en gaan me in de laatste ronden nog voorbij.

Even bijtanken.

Zandpad.

Niet gezien

Ik tik uiteindelijk af in 4 uur en 17 minuten. Niks mis mee, zeker als je bedenkt dat deze marathon zeker 1,5 kilometer te lang is. De MD-lopers zorgden weer voor een mooie sportieve ochtend in Drenthe. Alleen dat Gat van Dries… dat hebben we niet gezien! 😀