Moin moin!

Drie jaar geleden liep ik met Bas op Norderney een etappe van de Nordseelauf. Hardlopen op een Duits waddeneiland smaakte naar meer, maar de afgelopen twee edities was corona een spelbreker. Dit jaar kunnen we weer los en zetten we koers naar Wangerooge.

Harlesiel

Uitslapen is er vandaag niet bij. De boot vanuit Harlesiel vertrekt al om 8.15 uur en de volgende boot naar het eiland vertrekt pas om 16 uur ’s middags. Dat betekent dat we rond 6 uur uit Groningen vertrekken. Ondanks een omleiding arriveren we op tijd in Harlesiel en parkeren de auto praktisch naast de boot. Ook het boarden op de MS Harlingerland verloopt soepel. In ongeveer een uur varen we naar de overkant.

We zijn aangekomen in Harlesiel.

We gaan aan boord van de Harlingerland.

We zien de karakteristieke Westturm op Wangerooge al liggen.

Inselbahn

Maar onze heenreis is nog niet ten einde. Net als op Borkum brengt de Wangerooger Inselbahn alle eilandbezoekers naar het dorp. Lopen of fietsen is ook geen optie, want we rijden dwars door de kwelders van de Westaußengroden. Leuk weetje: dit is de enige smalspoorlijn van de Deutsche Bahn.

Die Inselbahn.

Die Inselbahn.

We rijden door de Westaußengroden.

Herzlich willkommen!

De ontvangst in het dorp is hartelijk. Moin moin! Twee dames met een vis op hun hoofd heten alle deelnemers namens de organisatie herzlich willkommen en Wangerooge grüßt sowieso seine Gäste. We voelen ons al aardig thuis.

Bahnhof Wangerooge.

Herzlich willkommen!

Wangerooge grüßt seine Gäste.

Pudding

Toch krijgen we qua gastvrijheid wel een domper te verwerken. We hebben onze zinnen gezet op Kaffee mit Kuchen bij het statige café Pudding, maar de uitbaters hebben een Ruhetag. Pudding verwijst overigens niet naar het zoete nagerecht, maar is de naam van het duin aan het eind van de Zedeliusstraße, waarop tijdens de Tweede Wereldoorlog een radarbunker werd gebouwd. Na de oorlog werd de bunker gebruikt als ijskiosk en veranderde daarna geleidelijk in een café. Maar op een dinsdag in juni met zo’n achthonderd extra gasten op het eiland is dat café dus geschlossen.
Gelukkig kunnen we wel terecht bij het Friesenjung. Voor koffie tenminste, want de uitgestalde Kuchen zijn pas na 12 uur beschikbaar voor niet-hotelgasten. ’s Ochtends een gebakje scoren op Wangerooge valt nog niet mee!

Café Pudding.

Het Friesenjung.

Wandeling

Met nog anderhalf uur tot de start maken we nog een wandelingetje langs het strand en door de duinen. We komen langs het oorlogsmonument Hartmannstand, dat herinnert aan een enorme geallieerde luchtaanval in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog. Op 25 april 1945 werd Wangerooge gebombardeerd door 480 bommenwerpers. In de aanval van een kwartier werden 6000 bommen afgeworpen en vielen 158 doden, waaronder 21 dorpelingen. In de commandobunker Hartmannstand vielen 20 doden. De bunker werd dichtgemetseld en dient nu als oorlogsgraf.

Het strand van Wangerooge.

Kriegerdenkmal Hartmannstand.

Uitzichtspunt.

Startnummer

Rond half twaalf halen we ons startnummer op en kleden ons om. Daarna brengen we onze bagage naar de Sporttaschenaufbewahrung. Dit is allemaal prima geregeld.

De startnummerbalie.

Startnummer.

Sporttaschenaufbewahrung.

Start

Het is een traditie bij de Nordseelauf: voor de start zingen alle deelnemers de inhaker ‘An der Nordseeküste’ van het schlagerduo Klaus & Klaus. “An der Nordseeküste, am plattdeutschen Strand, Sind die Fische im Wasser und selten an Land.” Uniek!

Startselfie.

Door het dorp

Over de Strandpromenade rennen we in oostelijke richting door het dorp in en belanden na zo’n anderhalve kilometer op de Straße zum Osten. Een toepasselijke naam.

We zijn onderweg.

Over de Strandpromenade.

Over de dijk

Na bijna drie kilometer slaan we linksaf de dijk op. Prachtig om het lange lint Nordseelaufers te zien.

Richting de dijk.

Een lang lint van lopers.

Laagvlieger

Dat we hier vlak langs het vliegveld lopen wordt al snel duidelijk. Een opstijgende kist vliegt laag over als een soort groet aan de lopers. Iets verderop worden we met een bord gewaarschuwd voor laagvliegers: Lebensgefahr!

Een laagvlieger.

Lebensgefahr.

Terug naar het dorp

Na zo’n zeven kilometer belanden we op de Straße zum Westen en keren terug naar het dorp. Het venijn zit in de staart, want in de Anton-Günther-Strasse krijgen we nog een klimmetje voor de kiezen. Gelukkig kunnen we na de streep even bijkomen met frisse appelpartjes.

Terug naar het dorp.

In de verte de finish.

Nog even een klimmetje.

Äpfeln!

Erlebnisbad

Daarna op naar het Erlebnisbad om te douchen. Dat is wederom prima geregeld. Helaas is het zwembad zelf niet open, dus even dippen in een zoutwaterbadje gaat helaas aan onze neus voorbij.

Naar het Erlebnisbad.

Terrasje

Helemaal opgefrist is het tijd om ons onder te dompelen in de Duitse keuken. Dat kan maar één ding betekenen: Currywurst mit Pommes. Over de patat schrijven we niet naar huis, maar de Currywurst is om je vingers bij af te likken. Dat doen we dan ook. Later op de middag is het tijd voor een Italiaans toetje: een overheerlijke sorbet.

Terrasje.

Currywurst mit Pommes.

Eis!

Terug naar huis

Om 16.30 uur is het alweer tijd om te vertrekken. In een afgeladen Inselbahn zetten we koers naar de haven en pakken de boot terug naar Harlesiel.

Kehre wieder.

Auf wiedersehen, Wangerooge!

Wangerooge, danke schön!

Wat een leuke dagtrip! We hebben ons prima vermaakt op Wangerooge en de Nordseelauf is gewoon aan hartstikke leuk evenement. Voor volgend jaar houden we het etappeschema van de Nordseelauf nauwlettend in de gaten. Wangerooge, danke schön!

Misschien vind je de volgende berichten ook leuk...

1 reactie

  1. Arnold Bloem schreef:

    Was weer een prima uitje, op naar het volgende eiland!