Regenrecord

Aanvankelijk zijn de weersverwachtingen voor de Midzomeravondmarathon in Diever niet gunstig. Het belooft een regenachtige dag te worden met onweer. Vooral dat laatste is natuurlijk zorgelijk. Gelukkig komt ’s ochtends het verlossende woord van een weerprofeet: tijdens de marathon blijft het nagenoeg droog en onweer blijft uit. Op naar het Drents-Friese Wold!

Het Kasteel

Zo’n drie kwartier voor de start arriveer ik bij groepsaccommodatie Het Kasteel en haal mijn startnummer op. Binnen is het al een drukte van belang. Ook buiten stromen de lopers toe en ik praat even bij met kilometervreters Gerik en Eddy. Baas boven baas van de kilometervreters is Bennie. Hij komt net terug van een marathon in Oldenburg en loopt in Diever zijn tweede marathon van de dag.

Teensokken

Vandaag loop ik op teensokken van Injinji. Enkele jaren geleden liep ik ook een tijdje op teensokken, maar eigenlijk vond ik dat helemaal niks. Toen ik van Steenbok Sport een setje Injinji’s kreeg om uit te proberen, moest ik dus wel even mijn twijfel overwinnen. Tijdens een lange duurloop van Groningen naar Gasselte zaten de sokken echter prima. Bovendien had ik ondanks de warmte geen last van zweterige voeten, wat bij sommige sokken nog weleens gebeurt.

Start

Goed, het is tijd om te starten. Zoals gebruikelijk starten de marathonlopers bij de kruising Kasteel/Steenakkerweg, terwijl de andere lopers zich bij de startboog verzamelen. Om aan de marathonafstand te komen zijn vier rondjes van tien kilometer immers niet genoeg.

Door het dorp

Daarom lopen we eerst twee aanlooprondjes van een kilometer door Diever. Langzaam maar zeker trekt het deelnemersveld uit elkaar.

Startboog

Vervolgens passeren ook wij de startboog en rennen de Steenakkerweg op. We verlaten Diever en kijken fraai uit over de graan- en maïsvelden.

Drents-Friese Wold

We zijn op weg naar het Drents-Friese Wold. Langs het Shakespearetheater rennen we een stukje onverhard en belanden op het brede fietspad langs de Bosweg. Na zo’n twee kilometer op dit fietspad bereiken we bij de eerste verzorgingspost op de route.

Bospaadjes

We slaan rechtsaf en belanden op een smal bospad. Inhalen is hier wat lastiger, hoewel ik wel gepasseerd word door een mevrouw op een step. Na zo’n twee kilometer rennen we verder over een iets breder pad met wat lichte hoogteverschillen. Aan het eind van dat pad staat de tweede verzorgingspost.

Groningerweg

Vanaf Landgoed ’t Wildryck rennen we terug over de Groningerweg. Nu is het nog zo’n twee kilometer terug naar de Steenakkerweg en zit het eerste rondje erop. Maar niet voordat we het hunebed van Diever passeren: nummertje D52.

Ambulance

Bij de verzorgingspost pak ik wat te eten en te drinken en begin aan het tweede rondje. Na een paar honderd meter staat een ambulance geparkeerd op de weg. Vrij snel na de start is een mevrouw onwel geworden, maar gelukkig was er snel hulp en gaat het alweer beter met haar.
Op het fietspad langs de Bosweg besluit ik geleidelijk iets te versnellen. De benen voelen goed, dus waarom ook niet?

Hoosbui!

Aan het eind van het tweede rondje begint het te rommelen in de lucht. Gelukkig bliksemt het niet, maar regenen doet het wel. De plaatselijke hoosbui duurt slechts drie minuten, maar binnen een halve minuut ben ik compleet doorweekt, inclusief schoenen en teensokken. Geen droge voeten vandaag. 😉

Doorlopen

Maar na regen komt zonneschijn. De bui heeft de broeierigheid verdreven en door een nat bos rennen is heerlijk. Ik blijf lekker doorlopen en zie op mijn klokje dat ik inmiddels ruim onder het schema van mijn snelste marathon tot nu toe loop.

Regenrecord!

In het laatste rondje kan ik mijn tempo redelijk goed vasthouden. Mijn rondetijd is slechts twee minuten langzamer dan mijn tweede en derde rondje, dus die schade is prima te overzien. Bij de streep klok in een eindtijd van 3:36:37 uur. Dat is een kleine tien minuten sneller dan mijn oude toptijd uit november 2015. Een regenrecord!