Strubben

Aanvankelijk hadden de Drents-Friese Wold Runners vandaag geen loop in de planning, maar op verzoek van enkele lopers wordt toch een marathon georganiseerd. De locatie wordt het De Strubben-Kniphorstbosch, een prachtig natuurgebied ten noorden van Anloo. De animo blijft niet achter. Er doen maar liefst twintig lopers mee en dat is voor deze kleinschalige marathons een grote opkomst.

Geschiedenis

Eerst even een stukje geschiedenis over dit gebied. Strubben zijn lage, grillig gevormde eikenbomen. Ze kregen hun opvallende vorm, doordat schapen vroeger aan de jonge boompjes hebben geknaagd. Het Kniphorstbosch is vernoemd naar de familie Kniphorst, die in de negentiende eeuw de heide liet ontginnen om een bos aan te leggen voor de houtteelt. Tussen 1938 en 2006 was het gebied in gebruik als militair oefenterrein. Daarna werd het gebied overgedragen aan Staatsbosbeheer en aangewezen als archeologisch rijksmonument. Nergens in ons land vind je zo veel archeologische monumenten bij elkaar: twee hunebedden en ongeveer zestig grafheuvels, maar ook tal van eeuwenoude veldwegen. Historische grond kortom.

Niet helemaal fit

Mijn voorbereiding is niet optimaal. Zo heb ik GETTINGTOUGH – The Race van vier dagen geleden nog in de benen. Bovendien was ik de afgelopen dagen niet helemaal fit. Ik maak me dus geen illusies over een snelle tijd en probeer gewoon lekker te lopen. En als het écht niet gaat, kan ik altijd nog eerder uitstappen.

Aangekomen op parkeerplaats Kniphorstbosch.

Parkeerplaats

Drie kwartier voor de start arriveer ik op de parkeerplaats bij het Kniphorstbosch. Lekker op tijd en een van de eersten. Maar al snel druppelen de deelnemers binnen en uiteraard weer veel reguliere DFW-deelnemers.
Omdat de route vrijwel geheel onverhard is heb ik mijn nieuwe trailschoenen meegenomen. Deze Topo Athletic MT-2’s heb ik onlangs al wel eventjes ingelopen, maar vandaag is de échte vuurdoop.

De verzorgingspost bij de start.

Ik loop op mijn nieuwe trailschoenen: de Topo Athletic MT-2.

Start

Om tien uur is het tijd om te starten. Racedirector Ronald maakt een startfoto van de hele groep en toetert ons dan weg. We lopen vandaag tien rondjes van 4,2 kilometer.

Startfoto. (foto: Ronald Kwint)

Route

De route is vrij simpel. Vanaf de parkeerplaats lopen rechtdoor het open veld in. Na 500 meter slaan we linksaf een bospad op en lopen zo’n 1700 meter rechtdoor. Vervolgens slaan we weer linksaf en lopen de laatste twee kilometer in een kaarsrechte lijn terug naar de parkeerplaats. Daarbij passeren we hunebed D8. Een fraai exemplaar met vier dekstenen, die keurig op de acht zijstenen en twee sluitstenen rusten.

We zijn onderweg. (foto: Toli Schanssema)

Hunebed D8.

Samen met Wouter

Ik loop vandaag grotendeels samen met Wouter. Hij loopt niet de volledige marathon, maar gaat voor ongeveer 25 kilometer, dus zes rondjes. We werken de eerste rondjes strak in 24 minuten af en liggen dus op een schema van twee uur voor de halve marathon. Het vierde en vijfde rondje lopen we echter nog een tikkie sneller, waardoor we de helft van deze marathon in 1:57 uur bereiken.

(foto: Toli Schanssema)

(foto: Toli Schanssema)

Gelapt

In het zesde rondje worden we gelapt door koploper Lút. Wouter probeert een beetje in zijn spoor te blijven en versnelt. Het is toch zijn laatste rondje. Ik probeer het tempo van zo’n 24 minuten per rondje vol te houden. Tot en met rondje acht lukt me dat vrij aardig.

Tempo terug

In de laatste twee rondjes moet ik toch een beetje in tempo terug. Per rondje verlies ik zo’n vier minuten, waardoor ik uiteindelijk net binnen de 4:08 uur de finish bereik.

Certificaatje.

Tevreden

Ik ben tevreden. Het grootste deel van de race heb ik lekker gerend in een prachtige omgeving. Ook ben ik tevreden over mijn nieuwe schoenen. Prima lichte schoenen voor op het zand en het gras en die ruime voorvoet bevalt mij wel. Al met al een geslaagde marathon.

Het verslag met foto’s en de uitslagen van deze marathon staat op de website van de Drents-Friese Wold Runners. En bekijk ook nog even de uitgebreide fotoreportage van Toli Schanssema. Dat verslag is zeer de moeite waard.