Bovenveen West
Drie weken geleden kwam ik niet ongeschonden uit de Zeijerveld Marathon. Door een pijnlijke kuit kon ik zo’n anderhalve week slechts kleine stukjes rennen. Maar de pijn verdween gelukkig en dus kan ik gewoon meedoen aan de Bovenveen West Marathon van de MD-lopers.
In alle vroegte
Samen met Lút en Robert Jan rij ik op zondagmorgen in alle vroegte naar Echten. Vanwege het warme weer is de start namelijk vervroegd naar 8 uur. Op de parkeerplaats arriveren zo’n twintig deelnemers voor vijf rondjes door het bos- en heidegebied van de boswachterij Ruinen.

Aangekomen op de parkeerplaats.
Feestelijk tintje
Deze marathon heeft een feestelijk tintje. Niet alleen vieren de MD-lopers hun eerste verjaardag op de plek waar het allemaal begon, maar het is ook de honderdste marathon van Cees. Zijn vrienden verrassen hem met een fraai spandoek.

De vrienden van Cees komen hem verrassen.

Honderd marathons! (foto: SpiekerSportFotografie)
Start
Tijd voor de start. Na een korte briefing van Roel wandelen we naar de rand van de parkeerplaats en gaan op weg. Eerst rennen we ruim een kilometer over het fietspad langs de Ruinerweg. De groep trekt geleidelijk uit elkaar en iedereen zoekt z’n eigen tempo. Ik loop samen met Robert Jan, terwijl Lút een stukje voor ons loopt.

Roel geeft de laatste aanwijzingen. (foto: SpiekerSportFotografie)

We zijn onderweg.
Langs de bosrand
We steken de Ruinerweg over en rennen vervolgens over de Bergakkers en het Commissaris Cramerpad. Een fraai stuk van zo’n twee kilometer langs de bosrand en een uitgestrekt heidegebied.

Over de Bergakkers.

Het Commissaris Cramerpad.

Een uitgestrekt heidegebeid.

Onderweg naar camping De Tol.
Het bos in
Bij camping De Tol slaan we rechtsaf en rennen het bos in. Een kilometer verderop belanden we op het Woldenpad, dat we bijna drie kilometer volgen. Het kronkelige pad voert vooral door het bos, maar we passeren ook (opgedroogde) vennetjes.

We gaan het bos in.

Over het Woldenpad.

Het Woldenpad.

Een opgedroogd vennetje.
Terug bij de parkeerplaats
Terug bij de Ruinerweg maken we nog een klein lusje door het bos en rennen dan terug naar de parkeerplaats. De eerste 8,5 kilometer zit erop. De vrienden van Cees hebben het spandoek inmiddels over het fietspad gespannen.
Benauwd
Ook de komende drie rondjes loop ik samen met Robert Jan, terwijl we Lút in de verte zien verdwijnen. De eerste uren is het bewolkt maar benauwd. Later breekt de zon door, maar gelukkig lopen we een groot deel van het parcours in de beschutting van de bomen. Toch breekt de warmte mij aan het eind van het vierde rondje op.

We gaan de tweede ronde in.

Tijdens het vierde rondje. (foto: SpiekerSportFotografie)
Laatste rondje
Robert Jan heeft nog wel wat over en bij het ingaan van het laatste rondje nemen we afscheid. Terwijl ik hem aanvankelijk nog in het vizier heb, verdwijnt hij spoedig uit het zicht. Niet gek, want hij loopt zijn snelste rondje van de dag, terwijl ik mijn langzaamste rondje noteer. Vooral in de laatste vijf kilometer vloeit mijn energie weg.

Het zit er bijna op. (foto: SpiekerSportFotografie)
Binnen!
Na vier uur en zes minuten bereik ik de finish. Het kostte op het eind wel wat moeite, maar deze is toch weer binnen. Snel droge kleren aan, veel drinken en even bijpraten met de andere finishers. Daarna stappen Lút, Robert Jan en ik in de auto. Door de vroege start zijn we vandaag mooi op tijd thuis.
MD-lopers en deelnemers, bedankt voor weer een leuke hardloopochtend in Mooi Drenthe.