Beijumerbos

Na de Zilvermeer Marathon in juni organiseren de Drents-Friese Wold Runners eind augustus weer een marathon in Kardinge. Voor mij is dat natuurlijk een thuiswedstrijd en dus schrijf ik me in voor deze Beijumerbos Marathon. De marathon bestaat uit acht rondjes van zo’n 5,3 km langs Sportpark Kardinge en door het Beijumerbos.

Bekende gezichten

Tegen half tien stap ik op de fiets en vijf minuten later arriveer ik op de parkeerplaats bij de klimtoren aan de Bieskemaar. Zes van de acht deelnemers deden ook mee aan de Zilvermeer Marathon. Bekende gezichten dus.
Paulina was toen niet van de partij, maar ik ken haar via sociale media. Altijd leuk om elkaar dan in levende lijve te spreken. In de afgelopen vier jaar liep ze al bijna zestig marathons en rent dus lekker door.
Ook Johann is aanwezig. Hij is al bijna tachtig jaar, maar loopt nog als een kievit en liep al meer dan vijfhonderd marathons.

Acht deelnemers vandaag. (foto: Ronald Kwint)

Start

Om tien uur is het tijd voor de start. Racedirector Ronald maakt nog een startfoto en toetert ons dan weg. Sybren heeft plannen voor een tijd onder de 3:30 uur en knalt er op de Kardingermaar meteen vandoor. Ikzelf mik op een tijd rond de 4 uur en ga dus iets rustiger van start. Het is ook al best warm.

Organisator Ronald toetert ons weg.

Kardingermaar.

Dwarsdijkje.

Beijumerbos

Via het Dwarsdijkje bereiken we het Beijumerbos. We lopen eerst over het schelpenpad langs het bos. Over een deel van de 4 Mijl-route keren we daarna terug naar Sportpark Kardinge.

Schelpenpad langs het Beijumerbos.

Schelpenpad langs het Beijumerbos. (foto: Ronald Kwint)

Door het Beijumerbos.

Door het Beijumerbos.

Terug naar Sportpark Kardinge. (foto: Ronald Kwint)

Verzorgingspost

Daar staat de verzorgingspost opgesteld, waar ik na elk rondje even wat te eten en te drinken neem. Prima verzorgd!

Prima verzorging.

Soepel

Tot mijn zesde doorkomst loop ik best wel soepel met een tempo van zo’n 11 kilometer per uur. Vanaf het zevende rondje, na zo’n 32 kilometer, gaat het echter ineens een stuk moeizamer.

Kardingekoeien.

Kuiten

Mijn kuiten verstijven en van soepel hardlopen is geen sprake meer. Af en toe moet ik een stukje wandelen om mijn kuiten te ontspannen. Mijn ritme ben ik kwijt en per rondje verlies ik nu een aantal minuten. Het is niet anders. Toch finish ik uiteindelijk als tweede met een eindtijd onder de vier uur en daarmee ben ik wel tevreden.

Achtertuin

Ik vond het sowieso een geslaagde hardloopdag. Leuk om bekende marathonverzamelaars weer te treffen bij een gemoedelijke marathon in mijn ‘achtertuin’ Kardinge.
Het verslag met foto’s en de uitslagen van deze marathon staat op de website van de Drents-Friese Wold Runners.