Blaarkoppen in Wieringermeer
Naast de StuwwalTrail staat ook de Wieringermeertrail vrij snel op het wenslijstje voor 2014. De trailrun van ruim 18 kilometer in het Dijkgatsbos en natuurgebied ‘t Wierholt bij Wieringerwerf oogt fraai en vanuit Groningen is het bovendien ‘slechts’ anderhalf uur rijden. Dat is nog te doen op een zondagochtend. Aanvankelijk zou ik die kant op met Gerwin, maar die kampt helaas met de naweeën van een blessure en haakt af. Gelukkig kan Hans zijn startnummer overnemen, zodat ik niet alleen hoef af te reizen.
Aankomst
Rond 8.15 uur pik ik Hans op en rijden we via de Afsluitdijk naar de kop van Noord-Holland. Net vóór onze eindbestemming is de weg opgebroken en moeten we omkeren. Daardoor rijden we uiteindelijk een paar kilometer om. Gelukkig vinden we snel het goede spoor weer terug en parkeren we de auto op zo’n driehonderd meter van de start. Bij de inschrijfbalie halen we ons startnummer op en ontvangen tevens een functioneel loopshirt, die we nog even terugbrengen naar de auto.
De start
Na het startsignaal door twee hoornblazers gaan we op pad. Eerst maken we een klein rondje van zo’n anderhalve kilometer, waarbij we de startlijn nogmaals passeren. Daarna gaan we over graspaadjes en een weg door de weilanden naar het Dijkgatsbos. Rond het vijfkilometerpunt duiken we het bos in en vervolgen onze weg over kronkelige mountainbikepaadjes. Onder de bomen hebben we gelukkig wat verkoeling, want inmiddels is het al behoorlijk warm geworden.
De smalle paadjes maken inhalen lastig, maar gelukkig zit ik in een ‘treintje’ met een lekker tempo. Bij een drinkpost loop ik door, waardoor ik even alle ruimte heb. Lang duurt dat niet, want iets verderop stuit ik op twee lopers met een langzamer tempo. Te langzaam voor mij, want ik voel m’n benen zwaarder worden. Dit moet niet te lang duren. Zodra het kan sprint ik erlangs, maar daardoor neem ik op een kruising bijna de verkeerde afslag. Gelukkig word ik door een vrijwilliger de goede kant op gestuurd.
Koeienstal
Pas zo’n zeven kilometer verderop komen we weer onder de bomen vandaan. Via het erf van Zorgboerderij de Dijkgatshoeve gaan we door de koeienstal én over een obstakel van strobalen. De aanwezige blaarkoppen kijken verbaasd naar die stoet hardlopers in hun huis. Wat een prachtig onderdeel van het parcours!
Tevreden
Inmiddels geeft de teller dertien kilometer aan als we op een hooggemaaid stuk akker belanden. Een lastige strook, want her en der steken de plantenwortels uit de grond en dat vereist behoorlijk wat evenwichtskunst. Via smalle paadjes door het bos en de weg door het weiland lopen we weer terug richting het beginpunt. In de laatste drie kilometer gooi ik er nog een versnelling uit en klok op de streep een eindtijd van net onder de 1:46 uur. Dat valt me niet tegen gezien de diverse ondergronden en de broeierige omstandigheden. En nog belangrijker: ik heb lekker gelopen en vond het een prachtige ervaring. Niet veel later finisht ook Hans. Hij kijkt eveneens tevreden terug op zijn traildebuut.
