Maanmarathon

De Vollemaansloop in Eelde is een bijzondere loop. De avondloop vindt plaats op landgoed Oosterbroek van verslavingskliniek Vossenloo en kent rondjes van 5,27 kilometer over asfalt, gras en zand. Twee jaar geleden liep ik hier al eens vier rondjes, oftewel een halve marathon. Vandaag ga ik voor de maximale afstand van acht rondjes. De volle maan is geen garantie voor goed zicht, zeker niet vanwege de bewolking, dus de hoofdlamp gaat mee.

Inschrijven

Tegen zeven uur arriveer ik bij het landgoed. Op de oprijlaan loop ik al gauw Jaap tegen het lijf. Hij gaat vandaag voor vijf rondjes. We schrijven ons in en treffen binnen Robert Jan, die als toeschouwer aanwezig is. Boven kleden ons om en wachten buiten op de start.

Landgoed Oosterbroek.

De inschrijfbalie.

Boven zijn de kleedkamers.

Vuurkorf

Qua temperatuur is het best aangenaam, maar er staan ook vuurkorven voor de mensen die het toch koud hebben. Rond acht uur maken we ons op voor de start.

Vuurkorf.

Verslaafden

Er doen vandaag zo’n zeventig lopers mee, deels bewoners van de kliniek en de rest is verslaafd aan hardlopen. Jaap en ik lopen vandaag zo ver mogelijk samen. Toch moet ik na een paar honderd meter al even stoppen, want ik heb m’n veter los getrapt. Met een kleine tussensprint haal ik Jaap even verderop weer bij.

Er zijn vandaag zo’n zeventig deelnemers.

Klaar voor start.

Rondje

We maken eerst een rondje over de parkeerplaats bij de kliniek en rennen dan over het fietspad langs de Kerklaan naar de Hooidijk langs het Noord-Willemskanaal. Met een grote brug steken we de oude Aa over en bereiken de Boerlandsdijk, een zompige en hobbelige grasstrook. Verderop steken we met een klein bruggetje de oude Aa weer over en belanden in het bos. Over het fietspad langs de Vosbergerweg rennen we vervolgens terug naar de kliniek.

En we zijn onderweg.

Klein bruggetje.

Zware benen

Ongeveer 18 kilometer rennen Jaap en ik samen in een redelijk rustig tempo. Maar dan voel ik geleidelijk mijn benen zwaar worden en dat betekent meestal dat ik een tikkie te langzaam loop. In overleg met Jaap ga ik m’n eigen tempo lopen en we nemen afscheid. Al snel voelen m’n benen weer wat beter. Terug bij de kliniek heb ik er inmiddels een halve marathon opzitten, maar de gedachte aan nog vier rondjes is mentaal wel even zwaar. Gewoon doorlopen maar en de rondjes in stukjes verdelen.

Volle maan

Aan het eind van het vijfde rondje staat Jaap me op te wachten bij de streep. Hij is na een halve marathon gestopt vanwege rugproblemen. Inmiddels is de meeste bewolking verdwenen en is de volle maan goed zichtbaar. Heel toepasselijk. In de laatste drie rondjes heb ik het wel zwaar en zakt mijn tempo, maar pas in het allerlaatste rondje moet ik even een stukje wandelen bij het kleine bruggetje. Vanaf daar is het nog maar drie kilometer.

Volle maan.

Binnen!

Het piept en kraakt wel een beetje, maar toch kom ik redelijk fris over de finish in 4:11:24 uur. Dat valt me niet tegen, een week na Frankfurt. Ik lever m’n chip in en ontvang een goodie bag met medaille, drinken en een sleutelhangerlampje. Daarna rij ik in het holst van de nacht naar huis. Snel douchen en slapen om te herstellen van deze maanmarathon.

De streep.

De vrijwilligers van de tijdregistratie en de EHBO.

De welverdiende medaille.