Zie de maan schijnt door de bomen

Bij hardlopen in het donker is goede verlichting onmisbaar. Om gezien te worden door anderen, maar ook om zelf te zien waar je loopt. Niet overal staan lantaarnpalen. Onlangs kocht ik een hoofdlamp, waarmee ik al een aantal keren de duisternis opzocht. En ik moet zeggen: hardlopen in het pikdonker met alleen je eigen lichtbundel is best tof. Meedoen aan de Vollemaansloop lijkt me daarom ook wel wat.

Vier rondjes

Deze avondloop wordt georganiseerd op en bij het landgoed Oosterbroek in Eelde. Een fraaie locatie. Het parcours van de loop bestaat uit een rondje van 5,275 kilometer, waarvan er maximaal acht gelopen kunnen worden, oftewel een hele marathon. Ik neem vandaag met de helft genoegen en zet in op vier rondjes. Ruim een half uur voor de start haal in m’n startnummer op in de havezate Oosterbroek en kleed me daar ook om.

Havezate Oosterbroek.

Naar de inschrijving.

Vuurkorven

Buiten is het best fris, maar gelukkig kunnen we ons opwarmen aan een aantal vuurkorven. Het is inmiddels gezellig druk, want er zijn ruim tweehonderd deelnemers. Rondom de havezate is het eerste deel van het parcours voldoende verlicht, maar verderop is het aardedonker en is een hoofdlamp bepaald geen overbodige luxe. Volle maan is het vandaag trouwens niet. Er schijnt hooguit een half maantje.

Even opwarmen.

Het eerste deel van het parcours is goed verlicht.

Zompig

Om acht uur klinkt het startschot. Op de smalle paadjes is het flink passen en meten. Via een bosstrook en een bruggetje lopen we via de Kerklaan naar de Hooidijk langs het Noord-Willemskanaal. We steken de oude Aa over en belanden op de Boerlandsdijk, een zompige grasstrook. In het eerste rondje valt hier nog prima te lopen, maar daarna zakken we steeds verder weg in de modder. Maar goed dat ik mijn trailschoenen heb aangetrokken.
We steken de oude Aa terug over en lopen in de richting van landgoed Vosbergen. Via de Vosbergerweg bereiken we verslavingskliniek Vossenloo, waar we een uitstapje over het parkeerterrein maken. Driehonderd meter verderop zijn we weer terug bij de havezate Oosterbroek.

Ruim tweehonderd deelnemers.

Klaar voor de start.

Hoofdlamp-selfie.

Modderpoten

Het tweede rondje is mijn minste rondje. Niet qua tijd, maar wel qua gevoel. Op de Hooidijk regent het flink en hebben we de harde wind vol tegen. In mijn doorweekte kloffie begin ik het koud te krijgen en ik speel met de gedachte om het vandaag bij twee rondjes te laten. Gelukkig houdt het in het bos bij Vosbergen op met regenen en warm ik langzaam weer op.
In rondje drie en vier gaat het prima en na ruim 1:50 uur is het genoeg geweest voor vandaag. Met modderpoten stap ik de kleedkamer binnen en trek snel droge kleren aan. Ik vind het een geslaagde avond met een leuk en gemoedelijk loopje in het duister.

Modderpoten.