Bikkelen voor een bal

Afgelopen jaar moest ik de KardingeRun laten schieten vanwege een tripje naar Minsk, maar dit jaar ben ik er weer bij. Samen met Alexander doe ik mee aan de zestien kilometer. Of eigenlijk twee rondjes van acht kilometer, want de organisatie wil bij deze derde editie de verhouding obstakels per kilometer verhogen. Een goede zet. Net als het regelen van twee flinke buien, die het parcours lekker drassig maken. We starten om tien uur in de eerste startgroep en dus ga ik rond kwart over negen hardlopend op weg naar Kardinge. Een kwartiertje later ben ik bij het sportcentrum.

Op naar de KardingeRun!

Aangekomen bij Sportcentrum Kardinge.

De start vindt plaats bij de schaatsbaan.

Polsbandje

Bij de schaatsbaan haal ik mijn polsbandje met startnummer op en tref Alexander, die het startnummer van zijn geblesseerde vriendin Kiki heeft overgenomen. Balen voor haar dat ze niet mee kan doen, maar gelukkig vindt ze supporteren ook leuk. Net als mijn vrouw en mijn kinderen, die ook naar de ijshal zijn gekomen om ons uit te zwaaien.

Startnummer ophalen.

Niet opspelden maar omplakken.

Samen met Alexander.

Starten

Na een gezamenlijke warming-up door de dames van Basic-Fit klinkt het startsignaal en rennen we naar buiten. We gaan rechtsaf om de ijshal heen en krijgen meteen wat Jump Overs en Trenches voor onze kiezen. Na een kilometer bereiken we de voet van de Kardingebult, die we twee keer beklimmen. Eerst klimmen we over de oosthelling naar boven, dan linksom naar beneden en lopen achterlangs. Via de steile noordhelling klauteren we weer naar boven en dalen langs de crossbaan af. Dit is exact het rondje dat ook bij Kill the Hill wordt gelopen.

Monkey Bars

Beneden klimmen we door Out of the Box, een container met autobanden, en worden we luid aangemoedigd door onze familieleden. Op het terrein van de Pitch&Putt lopen we door een smerig slootje en rennen richting de sportvelden. We waden door een brede sloot en rennen via een grasstrook naar de Monkey Bars. Zonder problemen bereiken we allebei de overkant.

Soepeltjes Out of the Box.

Wiebelende pontons

We steken het Dwarsdijkje over en rennen een weiland in. Hier pikken we enkele modderige slootjes en de Down to the Ground (tijgeren) mee en steken via wiebelende pontons over naar het Beijumerbos. Hier klimmen we bij de Container Jump over een zeecontainer en slepen bij Are You Tired Already? een autoband mee. Bij het vak van de Tyre Drop gooien we de autoband weer weg. Verderop zien we pas dat er nog drie vakken te zijn… 🙂

Zorgboerderij

Via pontons steken we over naar de zorgboerderij Kardinge. Hier heb ik toch wel enige moeite met de metershoge houten muur The Sky is the Limit. Bij de eerste poging val ik weer naar beneden, maar de tweede poging is gelukkig wel succesvol. Door het weiland rennen we naar achtereenvolgens de Tiger Crawl (tijgeren), Rolling Rolling Rolling (over een balk met banden) en Indiana Jones, oftewel de apenhang. Het kost veel kracht, maar Alexander en ik halen ‘droog’ de overkant.

Nog meer obstakels

Op de groenstroken van de Kardingermaar krijgen we nog een aantal obstakels te verwerken. Bij Dive In! waden de door een duiker onder de weg door, bij de Winter Walls klimmen we over twee muurtjes en bij de Spiderman kruipen we door een tractorband.

Kardingerplas

Via een vlonderpad over het water, waar je snel overheen moet rennen omdat je anders in het water valt, bereiken we het strand van de Kardingerplas. Hier staan ook onze familieleden ons weer aan te moedigen als we over een scheve muur (Slanted Wall) klimmen en tijgeren door het water (Taking a Bath). Mijn zoontje vindt al die modderkruipers – en vooral papa natuurlijk – prachtig om te zien. Zelfs in de stromende regen is hij niet bij het waterobstakel weg te krijgen. Bij de Firefighter ten slotte werken we ons onder de straal van een brandweerslang over enkele drijvende objecten heen en zijn weer terug bij de schaatsbaan.

Slanted Wall.

Taking a Bath.

Modderkruipers.

Nóg een rondje

We doen nóg een rondje. Dat tweede rondje is uiteraard grotendeels hetzelfde als het eerste, maar toch zijn er ook verschillen. Zo zijn enkele grasstroken inmiddels behoorlijk modderig geworden. Dat loopt een stuk zwaarder en belooft nog wat voor de deelnemers na ons.
De eerste pontons zijn door alle modder te glad en te gevaarlijk geworden, dus die mogen we niet meer gebruiken. Verderop hoeven we ook niet meer met een autoband te slepen, maar is dat obstakel veranderd in een bandenstapel om overheen te klimmen. Alexander en ik nemen toch even een autoband mee en gooien hem ditmaal in het verste vak.

Lekker doorlopen

Met de hoge houten muur bij de zorgboerderij heb ik ditmaal geen enkel probleem. Dit in tegenstelling tot de apenhang, waar ik twee meter voor de overkant van het touw wordt gelanceerd doordat de enthousiaste deelnemer na mij het touw flink heen en weer schudt. De andere obstakels ‘halen’ we zonder problemen en ook belangrijk: tijdens onze race hebben we nauwelijks wachttijd. We kunnen lekker doorlopen.

Nagenieten

Na zo’n twee uur bikkelen ontvangen we onze welverdiende medaille én een bonnetje voor een Kardinge Gehaktbal! Nou, die gaat er wel in. Tijdens onze bal genieten we na van de race. Eigenlijk zat vandaag alles mee: een fraai parcours met veel leuke obstakels, lekker weer met twee verfrissende buitjes en een prima sfeertje. Ook een dikke pluim voor de organisatie en de vrijwilligers, want alles was strak georganiseerd.

De Kardinge Gehaktbal.

Toeschouwer

Na de gehaktbal ren ik naar huis en neem een welverdiende douche. Maar helemaal klaar met de KardingeRun ben ik vandaag nog niet. Want eenmaal omgekleed wil mijn zoontje graag wéér kijken bij de modderkruipers. Dat komt goed uit, want dat wil ik ook wel. In de wave van 12.40 uur zijn namelijk zowel Gerwin als Heiko gestart en die kan ik dan mooi zien finishen. En ja hoor, na een tijdje komen ze eraan. Eerst Gerwin met zijn ‘Team Tauran’ en even later Heiko met zijn ‘Team Komt Later’. Beide heren leven zich flink uit met een brede lach op het gezicht. En terecht, want de KardingeRun 2016 is genieten!

Gerwin door de modder.

Heiko in actie.

Het was mooi vandaag!

Aftermovie

Er is ook een aftermovie verschenen van deze editie van de KardingeRun: