Sofia Urban Stadium Trail
Sofia is ditmaal de bestemming van de jaarlijkse klaverjasvakantie. Uiteraard reizen ook mijn hardloopschoenen mee naar de hoofdstad van Bulgarije, maar waar zal ik eens naartoe rennen? De stad heeft een flink aantal voetbalstadions, waarvan drie in het oog springen. Sowieso wil ik op bezoek bij de thuishavens van de twee succesvolste clubs van Bulgarije: CSKA en Levski. Duels tussen beide clubs staan te boek als de Eeuwige Derby en worden steevast afgewerkt in het nationale stadion. Ook dat bouwwerk neem ik mee in de looproute. Het wordt een Sofia Urban Stadium Trail.
Sightseeing
Op zaterdagochtend loop ik vanaf het hotel naar het zuidoosten van de stad. Ik maak een rondje om de Alexander Nevski-kathedraal, de mooiste kerk van Sofia, en loop naar park Knyazheska Gradina met het enorme Monument voor het Sovjetleger. Iets verderop ligt Sofia’s grootste park Borisova Gradina.
De Alexander Nevski-kathedraal
Monument voor het Sovjetleger.
Nationaal Stadion
In dat park staat Nationaal Stadion Vasil Levski, vernoemd naar Bulgarijes revolutionair en grote held. Het stadion stamt oorspronkelijk uit 1953 en is in 2002 flink opgeknapt. Naast voetbalduels vinden hier ook atletiekwedstrijden plaats en het stadion heeft dus een prima atletiekbaan.
Maar zoals ik eigenlijk wel had verwacht, is het gemoderniseerde stadion hermetisch afgesloten. Voor elke tribune-ingang staan dubbele hekken en het is duidelijk niet de bedoeling dat argeloze toeristen hier een rondje door het stadion gaan rennen. Jammer.
Nationaal Stadion Vasil Levski.
CSKA Sofia
Verderop in het gigantische park heb ik meer geluk. Bij Stadion Bulgarska Armija staat een smal deurtje open. Voor de zekerheid vraag ik nog even of ik het terrein mag betreden. Geen enkel probleem!
Hier speelt CSKA Sofia, van oorsprong de legerclub en met 31 landstitels de succesvolste club van Bulgarije. De laatste jaren echter gaat het minder goed met CSKA. De club kampt met flinke financiële problemen, verliest in 2015 zelfs zijn licentie en degradeert naar het derde niveau.
De recente financiële en sportieve problemen betekenen ook een streep door de plannen voor een modern nieuw onderkomen. Zodoende speelt CSKA nog steeds in het oude stadion uit 1923.
Stadion Bulgarska Armija.
Langs de knalrode spelersbus ren ik naar de korte zijde van het stadion en warempel: door een tunnel kan ik doorlopen naar het veld. Onderhoudsmannetjes hebben in dit verpauperde stadion doorlopend werk en langs deze ingang rijden ze hun spullen naar binnen. Ze storen zich niet aan een toerist op hardloopschoenen en dus ren ik een rondje over de gedateerde sintelbaan. Tof.
Weer buiten ren ik verder door Borisova Gradina en maak een uitstapje langs het Nationaal Museum of Military History. Door het hek zijn de tanks en straaljagers ook goed te zien. Daarna loop ik via de Alexander Nevski-kathedraal weer terug naar het hotel. Totaal: 10,5 kilometer.
Levski Sofia
Op zondag loop ik naar het noordoosten van de stad. Mijn doel is Stadion Georgi Asparuhov van Levski Sofia. Levski is met 26 landstitels na CSKA de succesvolste club van Bulgarije, hoewel de laatste titel alweer uit 2009 dateert. De club is opgericht door studenten en ook al vernoemd naar de nationale held.
In 1990 krijgt het stadion de naam van oud-speler Georgi Asparuhov, die in 1971 op 28-jarige leeftijd is overleden bij een auto-ongeluk. Op zijn begrafenis bewijzen rond de 550.000 (!) mensen ‘Gundi’ de laatste eer. Asparuhov wordt ook verkozen tot de beste Bulgaarse voetballer van de twintigste eeuw, boven bijvoorbeeld ene Hristo Stoichkov.
Stadion Georgi Asparuhov.
Na ruim 3,5 kilometer over diverse boulevards bereik ik het stadion en vanaf een muurtje kan ik naar binnen kijken. Zelfs naar binnen klimmen is geen probleem, maar dat levert wellicht boze Bulgaarse blikken op. Want ik ben niet alleen. Op deze vroege zondagochtend heeft zich al een groepje onderhoudsmannetjes verzameld. Ook hier genoeg werk aan de winkel. Maar hoe zijn die mannetjes dan binnengekomen? Even zoeken. Aan de achterkant bij de trainingsvelden staat een poort open. Ik loop naar binnen en ren een rondje om het veld. De onderhoudscrew kijkt niet op of om.
Eenmaal buiten ren ik via dezelfde route terug. Onderweg pik ik nog even het Zaimov-park en het verkeersplein Stochna Gara mee en tik dan af bij het hotel. Totaal: 10 kilometer.
