Drentsche Aa

Aan alle leuke dingen komt een eind en dat geldt ook voor RUNFORESTRUN High5. De vijfde en laatste etappe werken Robert Jan en ik af rondom de Drentsche Aa, met pareltjes als de Gasterse Duinen en het Balloërveld.

Gasterse Duinen

Stipt om acht uur ’s ochtends maken we op de parkeerplaats bij de Gasterse Duinen onze startselfie en komen in beweging. Al na tweehonderd meter bereiken we hunebed D10, dat in vroeger tijden – en ik verzin dit niet – ‘De Kut van de Duivel’ werd genoemd. Het waarom van deze vrij specifieke bijnaam is mij niet bekend, maar toch een leuk weetje, nietwaar?

Balloërveld

In de beginfase hebben we wat kleine navigatieprobleempjes, maar na vier kilometer bereiken we probleemloos het Balloërveld. Langs de oostkant van dit prachtige uitgestrekte gebied zijn we na zo’n zeven kilometer bij kunstwerk De Baak, waar we een hele zwik paarden en koeien treffen. Eventjes wandelen maar om de beesten niet te verstoren.
Bij de schaapskooi van Balloo keren we om en lopen dwars over het Balloërveld in noordelijke richting terug. Uiteraard komen we ook weer over de voormalige tankgracht, vanwege de boomwortels een technisch lastig stukje. Via het vlonderpad bij parkeerplaats Galgenriet verlaten we het Balloërveld.

Houtwal

Door de bossen rennen we verder in de richting van Oudemolen. Parallel aan de Drentsche Aa – ter plekke het Oudemolensche diep geheten – komen we weer over een houtwal. Wederom een technisch en uitdagend stuk van de route, maar ook erg fraai met bruggetjes en houten (vlonder)paden.

De Strubben-Kniphorstbosch

Na zo’n twintig kilometer bereiken we het De Strubben-Kniphorstbosch tussen Schipborg en Anloo. Koeien, hunebedden, obstakels, het is een feestje om hier te rennen. Helemaal als Robert Jan een pakketje droge metworst tevoorschijn tovert. Dat is prima brandstof, zo weten we sinds onze vorige twee etappes.

Ploeteren

Toch is het niet louter hosanna. Tussen 25 en 30 kilometer is het ploeteren geblazen langs de Drentse akkers en over de zanderige paden bij Eext. Rond het middaguur stappen we bij camping De Hondsrug even van de route om onze waterzakken bij te vullen. Een kopje koffie was ook wel lekker geweest, maar de koffietent opent helaas pas drie uur later.

Grafheuvels

We rennen weer onder de N34 door en lopen nu door de bossen ten noorden van Eext. We komen langs grafheuvels, waarvan er eentje prachtig is uitgelicht door de zon. Verderop treffen we alweer het derde hunebed van de dag: exemplaar D11.

Het Ubbinkbos

Met zo’n 36 kilometer in de benen is het beste er bij ons inmiddels wel vanaf. In het fraaie Ubbinkbos raken we heel even het spoor bijster, omdat van een duidelijk pad geen sprake is. Struikelend over takken belanden we verderop gelukkig weer op een écht pad en gaan we op weg naar Gasteren.

Lusje

Via de snelste route terug naar de parkeerplaats zou je dan zeggen, maar die schijn bedriegt. We maken eerst nog een vrij ruim lusje van zo’n vijf kilometer om Gasteren heen. Behoorlijk dodelijk voor onze moraal wel. Dat heeft Winfried weer mooi bedacht. Maar we laten ons niet kennen.

Toch nog kletspoten

Zelfs niet bij een vrij drassig stuk weiland. We vonden het al verdacht dat we zo lang onze voeten droog hadden gehouden, maar zo’n twee kilometer krijgen we dan toch de onvermijdelijke kletspoten. In het Anloërdiepje spoelen we de modder van onze schoenen. Eigenlijk best lekker om even met de voetjes in de beek te staan, want de watertemperatuur is aangenaam. Het Anloërdiepje is duidelijk geen Canadameer.

Het is volbracht

Via de Gasterse Duinen rennen we terug naar de parkeerplaats en trekken een Affligem 0.0 open. Proost! Het High5-avontuur is volbracht!
En wat hebben we genoten. Op het Holtingerveld ploegden we door sneeuw en ijs, op de Besthemerberg strompelden we door Saharazand, op het Dwingelderveld en in het Drents-Friese Wold streden we tegen ijskoud water tot kuithoogte en vandaag worstelden we in de slotfase met onszelf, maar het was het allemaal meer dan waard. Op naar de RUNFORESTRUN T4!