Triathlondebuut
Eigenlijk wilde ik al langer meedoen aan een triathlon, maar concreet werd dat plan niet. Meestal gaf ik voorrang aan andere leuke loopjes. Totdat RUNFORESTRUN met een Cross Triathlon op de proppen komt. Zwemmen, mountainbiken en trailrunnen, dat klinkt goed. Nota bene in Gasselte, waar ik bij onze stacaravan een mountainbike in de schuur heb staan. Alleen wedstrijdzwemmen deed ik nooit eerder, maar alles is te leren. En dus schrijf ik me in voor de middenafstand: één kilometer zwemmen, dertig kilometer fietsen en ruim twaalf kilometer hardlopen.
Personal coach
Op het zwemmen bereid ik me serieus voor met een personal coach. Mijn goede vriend Tjalling zwom namelijk jarenlang wedstrijden. Hij kan mijn ongepolijste techniek vast wel een tikkie verbeteren. Ik hoef niet meteen sneller te zwemmen, maar mijn gespartel kan wel ietsje effectiever, zodat ik niet na het eerste onderdeel al uitgeput ben. En ja hoor, met wat technische tips van mijn coach boek ik in enkele weken duidelijk progressie.
Minitriathlon
Met een eigen minitriathlon in Gasselte oefen ik ook het wisselen tussen de onderdelen. Twee weken voor de race fiets ik in mijn trisuit naar ‘t Gasselterveld, trek wat baantjes in het ondiepe gedeelte en fiets daarna zo’n tien kilometer door de bossen. Vervolgens ren ik een paar keer om ‘t Nije Hemelriek heen. De overgang van mountainbiken naar hardlopen voelt een beetje houterig, maar voor de rest gaat deze training prima. Ik heb er wel vertrouwen in!
De outfits van vandaag.
Op naar de start!
Spieken
Op de wedstrijddag haal ik al vroeg mijn startnummer op. Mooi voor de drukte aan, zodat ik me in alle rust kan voorbereiden. Ongeveer drie kwartier voor de start parkeer ik mijn mountainbike in de wisselzone. Nu is het zaak om al mijn spulletjes een beetje handig neer te leggen. Hier en daar spiek ik even hoe ervaren triatleten dat doen. Leerzaam.
De wisselzone.
Alle spulletjes liggen.
Inzwemmen
Twintig minuten voor de start gaan de meeste deelnemers een stukje inzwemmen, dus ik ga ook richting de zwemplas. Zo’n strakke swimsuit als de meeste deelnemers heb ik niet, maar voor koude obstacle runs heb ik ooit wel een neopreen broek en shirt aangeschaft. Goed genoeg voor vandaag. Even wennen aan de watertemperatuur en dan terug naar het strand voor de massastart.
Zwemmen
Na het startsignaal waden we eerst een stuk door ondiep water en rennen dan over een eilandje naar de voormalige zandwinplas. In dit zeer diepe water leggen we twee rondjes van 500 meter af. Normaal mag je in dit gedeelte van de plas niet zwemmen, maar voor deze triathlon – mét de nodige veiligheidsmaatregelen – is een uitzondering gemaakt. Het is even dringen voor een plekje in het glasheldere water, maar al gauw trekt het deelnemersveld uit elkaar en heb ik volop de ruimte. Het zwemonderdeel gaat best lekker. Natuurlijk behoor ik niet tot de allersnelsten, maar toch ben ik ruim binnen mijn streeftijd van een half uur terug bij de wisselzone.
Zwemmen in de voormalige zandwinplas.
Klaar met zwemmen.
Op naar de wisselzone.
Wissel 1
Hup, de zwemkleren uit en de fietskleding aan. Ik trek ook meteen mijn trailschoenen aan, want ik heb geen speciale fietsschoenen en dat scheelt straks weer bij het wisselen. Helm op, fiets uit het rek en op naar de uitgang voor twee rondjes mountainbiken. We pakken grotendeels de noordelijke lus van de MTB-route Gieten-Gasselte mee.
Fietsen
Op de smalle paadjes moet je wel behendig zijn, maar ik rij hier vaker en ken de lastige punten. Gelukkig is het niet té druk op het parcours. Af en toe zit ik achter een tragere fietser, maar er zijn genoeg punten waar je kunt passeren.
Halverwege het eerste rondje nemen we met vier deelnemers een verkeerde afslag. Op het brede bospad zien we al gauw geen linten meer. Omkeren dus. We belanden weer op het juiste pad en vervolgen ons rondje van 15 kilometer, waar ik ongeveer drie kwartier voor nodig heb.
Mountainbiken. (foto: Mischa Visser)
Wissel 2
Ook het tweede rondje gaat best goed en na ruim anderhalf uur ben ik klaar voor mijn tweede wissel. Fiets in het rek, helm af, wielershirt uit, loopshirt aan en nog een paar gels mee voor onderweg. Daar gaan we!
Lekker ritme
Ik had me voorbereid op een houterige overgang, maar dat valt reuze mee. Al snel loop ik in een lekker ritme over het ‘onbegaanbare’ pad, dat ik bij RUNFORESTRUN Gasselte nog per ongeluk gemist had. Ha, revanche!
Maar het zwaartepunt van het hardlooprondje ligt natuurlijk bij de drie heuvels ten westen van de zandwinplas, inclusief de Neverest. Stuk voor stuk vervelende hellingen. En we krijgen verderop ook de slalomheuvel van de MTB-route voor de kiezen. Vier heuvels per rondje dus. Vervolgens lopen we via het strand terug naar de streep, waar mijn familie mij aanmoedigt. Nog één rondje.
Over het ‘onbegaanbare’ pad.
De heuvels bij de zandwinplas.
Vervelende klimmetjes.
Over het strand terug naar de streep.
Nog één rondje.
Samen naar de streep
Ook het tweede rondje gaat best soepel, al blijven de beklimmingen flinke tempobrekers. Maar ik kan mijn tempo goed vasthouden en groot is mijn verval niet. Hier en daar haal ik zelfs nog wat lopers in. Vijftig meter voor de streep rent mijn zoontje met mij mee. Ik pak zijn hand en samen rennen we verder.
Door de bossen. (foto: Mischa Visser)
Mijn zoontje rent met me mee.
Samen naar de streep. (foto: Jacqueline Schnieders-Kugel)
Binnen!
Op naar Winfried, de bedenker van al dit moois, die alle finishers persoonlijk onthaalt bij de streep. Wat heb ik genoten vandaag van mijn eerste – en zeker niet mijn laatste – triathlon. Een fantastische omgeving, prachtige omstandigheden en een waanzinnig evenement in een relaxte sfeer. Winfried, vrijwilligers en deelnemers, bedankt! Tot volgend jaar.
Binnen!
Wat een waanzinnig evenement!
De cijfers
En hoe heb ik het cijfermatig gedaan? Van de 65 deelnemers in mijn categorie kwam ik als 53e zwemmer uit het water. Ook na het mountainbiken lag ik nog steeds 53e. Dat is dus wel behoorlijk constant. 🙂
En toen kwam het hardlopen, uiteraard mijn favoriete onderdeel. Dankzij een 25e tijd boekte ik nog wat plekjes winst en eindigde uiteindelijk als 46e met een eindtijd onder de 3,5 uur. Daar ben ik zeer tevreden mee.
Aftermovie
Noah Kingmans maakte de officiële aftermovie van dit evenement:
