Coulisselandschap

Eerlijk is eerlijk, de Olde Wierdenloop stond niet als eerste omcirkeld op mijn loopkalender van 2017. Maar als in een druk weekend de zaterdagmorgen de enige hardloopoptie is en men in Opende bovendien een halve marathon opdient… tja, dan ben ik erbij. En ik ga niet alleen, want ook Bas rent mee. Het is zelfs zijn debuut op deze afstand. Wordt het toch nog een speciale dag!

Voor de bühne

Op zaterdagmorgen rijden we naar de sporthal in Opende en schrijven ons in. We hebben nog zo’n drie kwartier tot het startschot, dus alle tijd voor een kopje koffie in de kantine. Met een warming-up voor de bühne maken we ons klaar voor de start. Het motregent de rest van de ochtend, maar dat is helemaal niet erg. Prima omstandigheden eigenlijk.

Even een kopje koffie in de kantine.

Startvakselfie.

Klaar voor de start.

Onderweg

Precies om tien uur worden we weggeschoten, samen met zo’n 75 andere lopers. Via de Provincieweg verlaten we Opende in oostelijke richting en slaan na een kilometer de Bosweg op. Hier krijgen we de wind in de rug. Al na drie kilometer verschijnt de eerste van in totaal zes drinkposten. Deze komt voor ons te vroeg. Over de Kolonieweg lopen we door in de richting van Noordwijk.

Door het Westerkwartierse coulisselandschap.

Coulisselandschap

We rennen vandaag door een coulisselandschap. Die term kende ik niet, maar het betreft dan ‘een halfopen landschap dat door de beplanting en bebouwing het karakter van een toneel met coulissen heeft’. Halfopen is het zeker en beplant ook, met al bomen langs de zijkant. Best fraai om zo door het Westerkwartier te rennen. Na zo’n zeven kilometer zien we een ander object in de berm. Een afgeragde raceauto is hier kennelijk door iemand teruggegeven aan de natuur.

Afgeragde raceauto in de berm.

Klotenweg

Bij de tweede drinkpost tanken we even bij en gaan op weg naar de Leidijk, een smal paadje tussen de bomen. We passeren onder meer de Jilt Dijksheide en lopen naar Trimunt over de Postdijk. Dat is best een klotenweg om te lopen, want sommige automobilisten sturen niet bij en/of remmen niet af voor de hardlopers langs de kant.

De Leidijk.

Plaspauze

Voorbij Trimunt lopen we een stukje aan de A7 en gaan dan over de Parkweg terug richting Opende. Bij camping ’t Strandheem hou ik even een korte plaspauze in het coulisselandschap, terwijl Bas op tempo blijft. Hij houdt het sowieso prima vol tijdens dit debuut. Met een sprintje haal ik hem weer bij.

Na ongeveer 18 kilometer. (foto: Renkema Fotografie)

Terug in Opende.

Eindsprint

Na ruim 19 kilometer zijn we weer terug in Opende. En zoals dat soms gaat als je de stal ruikt: tijd voor een eindsprint. Met nog een kilometer voor de boeg zet ik flink aan en zet mijn eindtijd op 1:49 uur en nog wat. Bas zit niet ver achter mij en rent ook naar een tijd onder de 1:50 uur. Geen gekke tijd voor een debutant! Bas eindigt als 39e, terwijl ik 37e word. Achteraf stond de uitslag dus al op onze startnummers! 😉

Bas finisht binnen de 1:50 uur.

Sponsorbidon

Als beloning ontvangen we een knalblauwe sponsorbidon. Weer een bidon voor de verzameling. We halen nog even wat eten en drinken en lopen dan terug naar de auto. Het was lekker hardlopen in Opende. Mede dankzij de motregen en het coulisselandschap.

Sponsorbidon.

Nog even wat eten en drinken.

Misschien vind je de volgende berichten ook leuk...

2 reacties

  1. Martin Smit schreef:

    Leuk verslag. Dus jij verzamelt bidons? Binnenkort Kim-Lian van der Meij dan maar op bezoek met haar cameraploeg, hehe. Mooi paadje, de Leidijk.

    • Nico schreef:

      Ik ben veel te saai voor Kim-Lian. Mijn verzameling groeit, omdat ik die dingen tegen beter weten in toch steeds aanneem. Weigeren zou het beste zijn, maar komt wat ondankbaar over. De Leidijk vond ik ook het hoogtepunt.