Appelgebak
Etappe vier van RUNFORESTRUN High5 brengt ons naar het Drents-Friese Wold, onder meer bekend van het Canadameer, Oude Willem en de Kale Duinen. Ook dit keer gaan Robert Jan en ik lekker vroeg op pad. Rond kwart over acht parkeren we de auto, maken een startselfie en beginnen aan onze tocht.
Etappe 4: Drents-Friese Wold.
Startselfie.
Natte start
Normaal gesproken ligt de start van de route in Appelscha, maar de High5-editie begint bij het Canadameer. Dat meer staat ALTIJD buiten zijn oevers. Ik weet inmiddels niet beter, dus daar gaan we weer… door het Canadameer.
Het Canadameer.
Daar gaan we weer…
Even bijkomen.
Beestenboel
In de kilometers daarna treffen we opvallend veel beesten. Galloways, schapen met lammetjes en Schotse hooglanders heten ons vriendelijk welkom op hun terrein.
Galloways.
Schapen.
Schapen.
Schotse hooglanders.
Schotse hooglanders.
Obstakels
In de buurt van Oude Willem lijken we op sommige paden minder welkom. Tenminste, hier en daar wordt onze weg geblokkeerd door bomen, maar een beetje klauteren maakt deze route ook wel weer uitdagend.
Verderop is een pad zelfs afgezet met schrikdraad. Op onze buik kruipen we onder de draden door, om vervolgens weer op een door bomen geblokkeerd pad te belanden. Staatsbosbeheer blijkt de wandelroute bij Oude Willem opnieuw in te richten en heeft delen van de oude route letterlijk en figuurlijk gedwarsboomd. Sorry!
Oude Willem.
Boompje.
Nog een boompje.
En nog een boompje.
Schrikdraad?
Kruipen dan maar.
Kruipen dan maar.
Nog meer obstakels.
Uitkijken
We gaan op weg naar de Kale Duinen en belanden als eerste bij de fraaie uitkijktoren. Uiteraard klimmen we naar boven voor een schitterend uitzicht over het gebied. De uitkijkpauze is ook een mooi natuurlijk eetmoment en daarvoor heb ik Groninger metworst meegebracht. Lekker!
Uitkijktoren.
Fraai uitzicht.
Fraai uitzicht.
Metworst!
Kale Duinen
We trekken verder door de Kale Duinen, ook wel het Aekingerzand genoemd. Een prachtige zandbak, maar van hardlopen komt nu even weinig terecht. Hier wandelen we maar even door het mulle zand.
Door de Kale Duinen.
Door de Kale Duinen.
Ook wel het Aekingerzand genoemd.
Appeltaart in Appelscha
Na zo’n 35 kilometer belanden we in Appelscha zomaar bij restaurant De Bosberg. Hier serveren ze de lekkerste appeltaart van Appelscha. Dat komt goed uit, want Robert Jan heeft last van hongerklop. Hij trakteert op koffie met appelgebak, lekker! Buiten maken we een praatje met twee mountainbikers: ‘Zijn jullie van die trailrunners?’ Dat zijn wij!
Vers appelgebak!
De lekkerste appeltaart van Appelscha!
Overheerlijk.
Slingeren
We beklimmen de Bosberg en slingeren door de bossen naar het eindpunt. Over een vlonderpad en langs een vennetje bereiken we uiteindelijk weer het Canadameer.
De Bosberg.
Vlonderpad.
Vennetje.
Natte finish
Zoals gezegd: het Canadameer staat ALTIJD buiten zijn oevers, dus daar gaan we weer… door het Canadameer.
Daar gaan we weer.
Door het Canadameer.
Finisherbier
Met zompige schoenen bereiken we de eindstreep en is het eindelijk tijd voor een biertje. Ditmaal is de keus gevallen op een alcoholvrije Peroni. De inhoud van het groene flesje glijdt soepel onze keel in.
Four down, one to go! Volgende en laatste stop van ons High5-avontuur: Drentsche Aa.
Proost!
