Anticlimax

Eigenlijk stond The Walkthrough vorig jaar september al gepland, maar toen ging het loopje langs en dóór unieke locaties, gebouwen en monumenten in de stad plotseling niet door. De organisatie schoof het evenement door naar juni, waardoor de primeur van dit fenomeen naar de Groningen Urban Trail ging. Maar niet getreurd, want twee Groningse urban trails binnen twee maanden tijd is een mooie gelegenheid om ze met elkaar te vergelijken.

Chaotisch

The Walkthrough start bij de Mediacentrale en eindigt bij het UMCG. Omdat ik na de loop meteen door wil rijden naar Friesland in verband met de Slachtemarathon, parkeer ik mijn auto onder het ziekenhuis en ren vervolgens naar de Mediacentrale. Daar is het al een drukte van belang. Er doen vandaag ruim 1100 lopers mee. Een mooi aantal voor een eerste editie. Helaas is de capaciteit bij de startnummeruitgifte daar niet op berekend en ontstaan er lange wachtrijen. Langer zelfs dan de beschikbare meters voor de kraam, waardoor de rij onduidelijk door de menigte slingert en nieuwkomers op verkeerde plaatsen aansluiten. Chaotisch allemaal.

Wachtrijen bij het ophalen van de startnummers.

Waves?

In de menigte tref ik Bas, die ook na een tijdje wachten zijn startnummer heeft bemachtigd. Ook Liset is namens Diva’s on the run for KiKa van de partij. Even kort bijpraten over de marathon van morgen, en dan is het tijd om naar de start te gaan, want de eerste groep hardlopers is al onderweg. Bij het startvak ontbreekt het aan duidelijkheid. Geen controle op startnummer (voor de diverse waves) en ook een herkenbare starter ontbreekt. Ik ga maar gewoon in het vak staan en sluit aan als de groep zich in beweging zet. Een wave te vroeg.

Bas is er ook.

Een flinke opkomst.

Het startvak.

Doedelzak

We rennen onder NS-station Europapark door en steken de Helperzoom over op weg naar het Cruiseschip, het hoofdkantoor van DUO. Via de Waterloolaan en de Verlengde J.A. Feithstraat steken we onder de begeleidende klanken van een doedelzak de Hereweg over naar de Rabenhauptstraat.

Het Cruiseschip.

Doedelzak.

Bij het station

Tegenover café De Klikspaan slaan we rechtsaf naar de Traverse, de blauwe loopbrug bij het Hoofdstation. Hier houdt Corine, fanatiek hardloopster maar vandaag vrijwilligster, een oogje in het zeil. We steken het spoor over, lopen we langs het busstation naar het perron en gaan via de Stationshal naar Het Peerd van Ome Loeks.

Door de loopbrug bij het station.

Ook muzikanten in de Traverse.

Over het perron.

Langs het Peerd van Ome Loeks.

Opengestelde locaties

Over de brug bij het Groninger Museum gaan we door naar de achteringang van de Dienst RO/EZ aan het Zuiderdiep, de eerste opengestelde locatie. Door de Folkingestraat lopen we naar de Vismarkt, gaan om de Korenbeurs heen en maken een klein winkelrondje in De Schoenenfabriek. Daarna gaan we over het bordes van het Academiegebouw en bereiken het Waagstraatcomplex.

Het Groninger Museum.

De Dienst RO/EZ.

De Schoenenfabriek.

Stadhuis

Via de achteringang doorkruisen we het Stadhuis en lopen door de voordeur naar de Grote Markt. We belanden op de bouwput van het Groninger Forum en over het bomvolle terras van het Feithhuis gaan we naar de Martinitoren.

Door het Stadhuis.

Over de Grote Markt.

De bouwput van het Groninger Forum.

Het terras van het Feithhuis.

Provinciehuis en ziekenhuis

Over het Martinikerkhof lopen we naar het Provinciehuis en betreden het historische gebouw via de hoofdingang. Hier rennen we onder meer door de Statenzaal en verlaten het pand aan de achterkant. Door de Nieuwe Sint Jansstraat bereiken we het UMCG en pikken de winkelstraat van het ziekenhuis mee. Al met al een afwisselend rondje door de stad, maar het aantal bijzondere locaties om doorheen te rennen had nog wel wat meer mogen zijn. 🙂

Het Provinciehuis.

De Statenzaal.

Naar het UMCG.

Door de winkelstraat van het ziekenhuis.

Sfeerloos eindpunt

Via de Petrus Campersingel en de Vrydemalaan eindigt deze Walkthrough aan de Antonius Deusinglaan op een leeg plein. Er staan enkele tentjes en alle finishers krijgen een blikje Bavaria Radler, maar verder is er geen muziek, geen speaker, geen medaille-uitreiking en nauwelijks publiek. Kortom: een sfeerloos eindpunt van deze loop. Een anticlimax. Zonde.

De finish.

Een blikje Bavaria Radler voor iedereen.

Sfeerloos eindpunt.

De vergelijking

Zoals gezegd ligt een vergelijking met de Urban Trail Groningen voor de hand. Eerst even wat feitjes van de twee Groningse urban trails:

*: Plekken waar je normaal gesproken niet hardloopt

De Groningen Urban Trail was qua afstand langer en had aanzienlijk meer bijzondere locaties dan The Walkthrough. Wel had de Groningen Urban Trail een hoger inschrijfgeld, maar daar staat tegenover dat je na afloop een medaille én een ontbijtje kreeg. Ook was dat evenement strakker georganiseerd, wat je trouwens ook mag verwachten van een bedrijf dat gespecialiseerd is in loopjes. Al met al een betere prijs/kwaliteitverhouding bij de Groningen Urban Trail.

De entourage tijdens het parcours vond ik in beide gevallen enigszins vergelijkbaar, maar lange wachtrijen aan het begin en een kille finish halen de sfeerbeleving bij The Walkthrough duidelijk omlaag. En dat is jammer, want juist bij een urban trail speelt de beleving een grote rol. Aan het soms argeloze, maar enthousiaste publiek, de vrolijke vrijwilligers en de hartelijke ontvangst bij de locaties lag het sowieso niet. Maar voor de organisatie van The Walkthrough zijn er duidelijk een aantal verbeterpunten. Voldoende bemensing bij de startnummers en het startvak, een sfeervoller finishgebied, wellicht een aandenken, misschien een verzorgingspost (zeker bij warm weer), zomaar wat zaken om over na te denken bij een volgende editie.