Plantsoenploeteren

Als stok achter de deur om vaker te hardlopen heb ik me twee maanden geleden ingeschreven voor de Plantsoenloop. De najaarsklassieker in het Noorderplantsoen bestaat al meer dan vijftig jaar en trekt elk jaar veel deelnemers. Vroeger heb ik als kind ook een aantal keren meegedaan, maar dat is al weer een tijdje geleden. Vandaag doe ik mee aan de recreantenloop van acht kilometer. Dat komt neer op vier rondjes door het plantsoen.

Aankomst

Ik parkeer m’n fiets aan de Oranjesingel en loop naar de Nassauschool, waar de startnummers opgehaald kunnen worden. Daar tref ik Hans en Robert, die ook meedoen aan de acht kilometer. We kunnen ons omkleden in een tent naast de school, maar die is eigenlijk veel te krap voor zoveel deelnemers. Zeker omdat je daar ook je tas met spullen achter moet laten. Dat is qua faciliteiten wel een beetje matig. Bij een evenement als de Plantsoenloop verwacht je dat de zaakjes iets beter voor elkaar zijn.

Ploeteren

Na een korte warming-up in het plantsoen nemen we plaats in het startvak, waar we nog zo’n tien minuten moeten wachten tot de start. Het regent licht en ook tijdens de race blijft het spetteren, waardoor het parcours behoorlijk modderig is geworden. Het wordt ploeteren vandaag.

We zijn onderweg!

Dringen

Na het startschot lopen we via de Oranjesingel naar de Wilhelminakade. Hier is het nog ruim genoeg ruimte voor iedereen, maar als we ter hoogte van de Westersingel het plantsoen weer ingaan, is het flink dringen op de smalle paadjes. De route voert door bijna het gehele plantsoen en kent een drietal gemene klimmetjes. Vooral de helling achter de muziekkoepel is berucht. En eenmaal boven moet je ook weer naar beneden. Afdalen is echter niet mijn ding, zeker niet op modderige paden. Ik rem af om teveel kracht op mijn knieën te voorkomen, maar moet uitkijken dat ik niet onderuit ga.

Ploeteren in het plantsoen.

Constant

Bij de eerste doorkomst klok ik 11:30 minuten en dat valt me gezien de drukte niet eens tegen. Halverwege het tweede rondje word ik ingehaald door Hans. Hij had ook moeite om weg te komen, maar komt nu op stoom. Ik probeer eventjes in zijn spoor te blijven, maar hij loopt te snel voor mij. Ik blijf in m’n eigen tempo lopen en dat lukt me bijna de hele race. Elk rondje gaat in ongeveer 11:30 minuten en mijn eindtijd ligt dus rond de 46 minuten.

Warme douche

Hans is dan al zo’n twee minuten binnen en even later komt ook Robert over de streep. We nemen onze medaille in ontvangst en gaan terug naar de omkleedtent. Daar trek ik snel warme kleren aan en fiets terug naar huis. Tijd voor een warme douche!